Vandaag lekker kilometers gemaakt langs vele kleine en grotere wegen. Een bootovertochtje stond ook weer op het programma: we staken over naar Canakkale. Veel herinneringen hier aan de Eerste Wereldoorlog waar een ambitieuze Winston Churchill de zwak veronderstelde overblijfselen van het Ottomaanse wilde verrassen en het Oostenrijk-Hongaarse rijk via deze route aanvallen. Dat pakte vervelend voor hem uit want de Turken verzetten zich met hand en tand.
Heerlijk wakker geworden pal aan de zee in Tirilye
Hier is de route die gereden hebben vandaag:
J9 alias The Beast is een voormalige dolmuş oftewel een Turkse minibus die is omgebouwd tot camper. Nou, niet helemaal omgebouwd want een aantal dingen werkten niet helemaal – maar zagen en wel goed uit.
De dag ervoor zijn we per vliegtuig vna Izmir naar Istanbul gevlogen, hebben een paar uurtjes gepit op het vliegveld en spraken vervolgens af met de verkoper. Na een adembenemende proefrit door de onvoorstelbaar drukke stad voelde het goed om het bakbeest over te nemen en zo reden we de verkoper richting Yenikapı (een havenstad in het zuiden van Istanbul) die aldaar uitstapte en ons veel plezier wenste. Met het zweet in de handen en een kneiter van een hartslag na het manoevreren met zo’n grote bus zonder stuurbekrachtiging en een vreemd aanvoelende versnellingsbak in de metropool kwamen we even tot rust, wachtend op de veerboot.
In Tirilye zochten we ons eerste kampeerplekje – we vonden een hele veilige, namelijk tegenover de Jandarma. Echter toen we terug kwamen van een hapje eten en een heel bijzondere ontmoeting met kinderen en hun ouders op het lokale schooltje werd ons verzocht de bus weg te halen. En zo reden we met de gordijntjes al gesloten door het donkere dorpje en parkeerden pontificaal bij de zee aan de boulevard. Doodmoe en heel gelukkig dommelden we in slaap, benieuwd hoe de ochtend eruit zou zien…
Een klassiek spel in een klassiek amfitheater? Dat is zeker iets om mee te maken! Duizenden mensen in slechts een (veilig) deel van het enorme bouwwerk, een groot orkest en veel dans en zang. Wat een belevenis!
De foto’s zijn gemaakt met de Eos M5 en Tamron 18-200mm lens.
Gariban is een van de katten van de buurvrouw. Dit is zijn portret:
De foto’s zijn gemaakt met de Eos M5 en Tamron 18-200mm.
Het zonnetje maakte silhouetten op onze blauwe stoelen van de kamperfoeliebloemen:
Foto’s gemaakt met de EOS M5 en 28mm macrolens.
Menigeen rommelt wat met een drukspuit op zaterdagmiddag, maar hier zijn de grote jongens aan het werk:
De foto’s zijn gemaakt met de EOS M5 en Tamron 18-200.
Schitteringen door een laaghangende zon zijn een geweldige uitdaging voor camera en fotograaf. Met enorme kansen om iets bijzonders te maken. Hier is het gelukt vind ik zelf:
De foto is gemaakt met de EOS M5 en Tamron 18-200. Contrast, hooglichten, schaduwen en scherpte zijn aangepast met Canon digital professional 4
Het is niet mijn boot en helemaal niet de vijfde in een reeks, maar ze heet “Mein Schiff 5 ” en bracht een bezoekje aan “mijn woonplaats 2”. Bij vertrek schoot ik deze foto’s:
De foto’s zijn gemaakt met de EOS M5 en Tamron 18-200. En bewerkt met de meegeleverde Canon software omdat Aftershot de M5 niet ondersteund en Darktable moeilijk te bedienen is op een 1400×900 scherm…
Tijdens het spotten van boten in de haven viel mijn oog ineens op dit stelletje buitenaardse gluurders:
De foto is gemaakt met de EOS M5 en Tamron 18-200.