Waarom zouden die dingen toch granaatappels heten? Nou… moet je zien wat er gebeurt als ze overrijp uit de boom pleuren:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 24mm Samyang lens met 10mm tussenring om er een supergroothoekmacrolens van te maken. Met de knieën in de bloederige smurrie op straat 😉
Voor de 52frames uitdaging van deze week – panorama – wilde ik iets heel anders doen dan zo’n errug lang en laag standaard plaatje schieten. Wat als… iets of iemand een panorama al kant en klaar verzamelt en aanbiedt? Die is er: het depot van het Boijmans van Beuningen museum in Rotterdam.
Het zat me enorm mee: ik was die week in Nederland en het weer werkte ook nog mee: zon met heldere wolkenluchten. Gelukkig kon ik de neiging om erop los te fotograferen onderdrukken: zo’n fascinerend gebouw vraagt erom eerst rustig bekeken te worden en ideetjes te laten opborrelen.
Niet alleen het depot is bijzonder om zien: mensen die voorbij komen doen de grappigste dingen om te proberen naar binnen te kijken of zichzelf in die megalachspiegel te fotograferen, al dan niet met kinderwagen, fiets of elkaar.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 in “bracketing” modus = meerdere foto’s met oplopende belichting om HDR prenten te kunnen maken. Dit omdat de verschillen tussen licht en donker erg groot waren (en de extra “challenge” deze keer ook nog eens HDR is – boffen hoor).
Eenmaal samengevoegd was de koek nog niet op en vroegen de foto’s om verdere kleurbewerking. Dat lukt picobello met zg. LUT’s – ik heb er zelfs een gebruikt die bedoeld is voor infrarood-foto’s.
Rijdend over de snelweg bij het dorpje Belevi, niet ver van Selçuk, heb ik regelmatig de contouren van een kasteel gezien. Eigenlijk een ruïne, boven op een heuvel.
De naam is ietwat denigrerend Keçi Kalesi, oftewel het Geitenkasteel. Aangenomen wordt dat het in de Hellenistische tijd al gebouwd is en aansluitend toebehoord heeft aan Romeinen, Byzantijnen, Seltsjoeken en Ottomanen. En nu dus Turken, die het kasteel niet gerestaureerd hebben, maar gelukkig wel met veel respect behandelen. Het terrein en de toegangsweg zijn schoon en de route is netjes aangegeven.
Die route is amper 2,5 kilometer vanaf station Belevi, maar gaat wel tot 400 metertjes omhoog over een soms goed, soms best uitdagend pad. Klimmen vergt een redelijk goede conditie, het afdalen een portie behendigheid. En zo de moeite waard: een prachtige route, een fascinerend vervallen bouwwerk, schitterende vergezichten over heuvels, dorpen en de Menderes rivier. Harry en ik zullen vanaf vandaag altijd naar boven kijken en zeggen: “daar zijn wij geweest!”
De foto’s zijn gemaakt met de perfecte reiscamera Sony RX100
In de 19 jaren dat we regelmatig in Turkije komen zijn we slechts twee keren in het treinmuseum van Çamlık geweest. De eerste keer was best lang geleden dus werd het de hoogste tijd voor een nieuw bezoek.
Veel van de tentoongestelde locomotieven hadden in de tussentijd niet veel onderhoud meegemaakt. Jammer? Ja maar het verval voegt ook weer iets toe.
De foto’s zijn gemaakt met mijn full-spectrum Sony A7R camera en Kolari 720mm infrarood filter. De meeste met de Tamron 28-200mm lens, andere met de superlichte Samyang 24mm F/1.8
Kleur- en andere bewerkingen zijn gedaan met DxO Photolab en Nik Silver Efex.
We hebben hier zoveel plekken met grandioos uitzicht. En nog meer als je eerst een hoge heuvel op loopt. Uiteraard voegt het vallen van de avond nog veel moois toe!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Sony 12-24mm F/4 lens
Voor het eerst heb ik een uitstapje meegemaakt met de Kuşadası Zirve Dağcılık Ve Doğa Spor Kulübü. Ik hoop met deze fijne groep mensen nog veel boeiende wandelingen en andere evenementen mee te maken!
Met een professionele gids gingen we naar Efeze, waar gedurende de zomeravonden een aantal objecten verlicht is. Heel bijzonder en indrukwekkend!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm F/1.8 lens.
“Rule of Thirds” was de uitdaging deze week. Met extra uitdaging “symmetrie”. Mooi.
De regel van derden legt een roostertje over je beeld zodat het in 9 vakjes verdeeld wordt – en je beeld wordt evenwichtiger of natuurlijker als belangrijke onderdelen op de kruispunten van het rooster staan.
Ooit was dat een van de geheimen van geschoolde vakfotografen, maar tegenwoordig wordt dat er bij iedereen ingeheid en heeft iedere camera – hoe eenvoudig ook – zo’n electronische “overlay” om je te helpen. Ook bij mij is dit ezelsbruggetje een standaard natuur geworden en dan… wordt het moeilijk om een foto te maken waar dat gebruik juist zelf in het zonnetje komt te staan.
Hier heb ik de vlakvulling zoveel mogelijk aangepast aan het rooster. Leuke oefening!Deze vissersboten vind ik te mooi om niet te kieken. Alleen de horizon volgt een roosterlijnBinnenkomst van de kervansaray – met rooster-vlakvullingDeze heb ik ingestuurd – beide kraantjes zitten op kruispunten van het roosterEenvoudige toepassing van de regel van derden: de grootste zuil volgt zo’n lijnHier volgt de vloer een horizontale roosterlijnHier een horizontale en vertikale lijnEn dan: gooi ik lekker die hele regel overboord en vervang ‘m door een “leading line”Er is nog een ander systeem om een prent in 9 vlakken te verdelen. Daar lijkt deze weer meer op
De les van vandaag: gebruik richtlijntjes als het uitkomt maar blijf vooral voelen of het beeld lekker is!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R met Kolari IR Chrome filter en Tamron 28-200mm lens.
We zijn al eens eerder in Magnesia geweest, maar ik kon er nog geen blogpost van vinden. Vreemd.
Hoe dan ook: dit is een redelijk grote archeologische site bij Ortaklar dus niet ver van ons Turkse plekje. Hier is ooit magnetisch gesteente gevonden en hebben veldslagen plaatsgevonden die onze geschiedenis veranderd hebben. Het huidige terrein bestaat uit twee gedeeltes en we hebben er vandaag een van bezocht. Later zijn we naar het archeologisch museum in Aydın geweest, waar diverse stukken uit Magnesia te bewonderen zijn. Lees de geschiedenis van Magnesia op Wikipedia.
Het origineel van deze zuilkop staat in het museum – zie verderopMuur van de ruïne van een moskee uit de 11e eeuwDit is PanDeze en de volgende foto zijn van de originele zuilkop uit Magnesia
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 compactcamera.