Als tegenlicht aan jouw kant staat is het dan meelicht? Dat terzijde – de fotouitdaging van deze week was “backlit” oftewel tegenlicht. Ik wilde weer experimenteren met laat licht dat door mooie groene bladeren schijnt maar het kwam er even niet van. Op een mooie avond tuften we met ons autootje naar een strand even voorbij Özdere en maakten daar onze prenten:
Het weekend waarin we 13 jaren getrouwd waren en ik ook nog eens m’n 63e levensjaar aantikte! En voor het eerst met ons splinternieuwe karretje konden reizen. Wat een feest!
We verbleven in Torrhebia dağ evi bij het hooggelegen meer Gölcük met een fantastisch uitzicht.
De foto’s zijn gemaakt met mijn breed-spectrum Sony A7R camera, Sony-Zeiss 55mm lens en Hoya R72 infraroodfilter. De meeste licht bewerkt met Photolab en sommigen wat heftiger met DxO.
Het is “Blue Moon” oftewel Blauwe Maan: het hemellichaam staat dan een stukkie dichter bij ons en lijkt dan groter (en feller). Doe ik dan mee aan de hype om dat ding te fotograferen? Nou nee, tenzij… er een kans is om een bijzonder beeld te schieten.
Nou daar is tie dan!
Is het bijzonder? Ach nee niet helemaal – beter dan dit gaat het niet met een 400mm lens. Geen idee waar het “blauw” in de naam vandaan komt; mijn blauw komt uit de witbalans-instelling waar ik uit balorigheid een slinger aan gaf.
Dan dat bijzondere beeld: dat had het kasteeltje bij ons voor de kust moeten worden met de maan er vlak boven zodat die nog groter lijkt. Maar dat zat er technisch even niet in, dit is het beste resultaat:
Op aanraden van velen heb ik de app “Photopills” gedownload, daarmee kun je een compositie van tevoren bekijken: de camera laat je beeld zien en over dat beeld “spoel” je de banen van hemellichamen vooruit. Zo kwam ik op het ideale moment: vanochtend iets over 06:00
Eenmaal met een slaperige kop het dak op geklommen met alle spullen bleek dat de app niet helemaal goed werkte omdat mijn samsung telefoon slecht gekalibreerd was. Bovendien werd het eigenlijk al te licht en zou de maan pas bij vol zonlicht ergens boven de kantelen hangen. Een herkansing komt er voorlopig niet want de baan van de maan verschuift echt heel veel per dag…
Maar het was wel erg lekker om op het bedauwde dakkie de zon te voelen opkomen en ik kreeg ook nog gezelschap van een erg atletische en aanhankelijke kat: een fijne start van de dag! En waarom zou ik niet nog een paar kiekjes schieten van de overbekende maar nooit vervelende vergezichten???
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Sigma 100-400 lens op statief.
En dan nog een toegift: de uitdaging van de week bij 52frames is “Edited By Someone Else” – dat bleek meer een uitdaging dan een alles-zelf-in-de-hand opdracht. Ik heb de originele foto van “onze” berg opgestuurd. Zie hier het origineel en de bewerkingen:
Het is vanavond blauwe supermaan. Of zoiets, in ieder geval is het ding niet blauw maar wel iets dichterbij dan gebruikelijk zodat het volle cirkeltje niet alleen iets groter is maar ook feller. Misschien ga ik morgen proberen om een leuke prent van de maan te maken in de buurt van ons kasteeltje voor de kust.
Maar eerst heb ik dit serietje, geschoten met de groothoeklens die nog op de camera zat:
Ziedaar de titel van de uitdaging van de week. Hier zijn de kandidaten:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 90mm macrolens.
Ken je de vismarkt van… nou niet helemaal. Een “ontdekker” vond dit complex er uit zien als een vismarkt en die benaming is blijven hangen. Eigenlijk was het een soort mausoleum met een crypte midden in de binnenplaats. Ook dit werd een onverwacht indrukwekkende openbaring toen we naar binnen liepen. Diverse belangrijke personen uit vooral de Romeinse en Byzantijnse tijd zijn hier geweest en hebben hun sporen nagelaten.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm F/1.8
Vanaf onze hotelkamer konden we veel natuurlijke en sommige door mensen gemaakte stenen structuren zien op de heuvel aan de overkant van de baai.
Er heen lopen was slechts een paar minuutjes en eenmaal door de oude poort ging er een geweldige wereld open:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 camera en Samyang 24mm F/1.8 lens
Op vakantie rond Jolande’s 62e verjaardag besloten we nu eens goed te gaan zitten voor de lichtshow die zich altijd rond deze tijd boven onze hoofden afspeelt. Moeder aarde baant zich dan een weg door een stofspoor van een ouwe komeet en dat geeft… oplichtend brandend gruis in de atmosfeer, beter bekend als meteoren.
Die lijken voor ons uit het sterrenbeeld Perseus te komen en daarom noemen we ze Perseïden. Meestal is het veel te licht om ze goed te kunnen zien, maar nu hadden we een mooi donker plekje gespot.
Het fotograferen ging… redelijk. Helaas kregen veel van die flitsen het voor elkaar om net tussen de foto’s door voorbij te komen, of zich te etaleren in een stuk firmament waar de camera niet op gericht stond 🙁 Hieronder staat de oogst die ik wel wist te vangen. Klik om ze groter te zien anders mis je iets…
De volgende avond heb ik een paar vliegtuigen die tamelijk dicht langs ons pension vlogen gekiekt. Ook leuk en smaakt naar meer.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2; de sterrenhemel met de Samyang 24mm lens en de laatste twee met de Zeiss 55mm.
Iassos is een van de plaatsen waar de oude Grieken talloze jaren geleden al woonden. Door de jaren heen hebben er vele andere volken gewoond en nu… waren wij er 4 daagjes rond Jolande’s 62e verjaardag. Ons pensionnetje was, eh, vooral goedkoop dus we besteedden de meeste tijd buiten.
Het uitzicht was heel bijzonder: aan de overkant van de baai is de heuvel bezaaid met overblijfselen van muren en bouwwerken en zelfs in het water staat een ruïne
Meer informatie over de geschiedenis vind je op Wikipedia.
Uiteraard verkenden we meteen de omgeving; hier is een eerste overzichtje:
Niet de kleine reiscamera maar de grotere Sony A7R2 is mee geweest, want er waren nog andere fotografeerplannen deze dagen!
Wederom een fijne 52frames challenge: water. Wat wil je nog meer bij stralende zon en meer dan 30 graden. Nou… iets bijzonders als het even kan.
Heerlijk om te doen tijdens het sproeien van de tuin: de broes op een bananenblad zetten en met een korte sluitertijd (1/400) het water in streepjes veranderen. De “extra challenge” van 1/4000 seconde is hierbij niet gehaald. Dat zou deze prent minder actie meegegeven hebben.
Toch wilde ik iets anders, iets heeel anders doen. Dat werd een spiegel op tafel, de camera op A-stand, handmatig op de reflectie van m’n gezicht gefocussed, afstandsbediening in de aanslag en gieten maar met een flesje water:
