Een bijzonder mooie boswandeling vandaag: we liepen vooral over bospaden en -hindernisjes van Çamönü naar Ataköy via de Malta waterval. Enkele foto’s kwamen ook in de kwalificatie voor de 52frames.com challenge van deze week: Fill the Frame.
Met de wandelclub bleven dit keer iets dichter bij huis: een stuk natuur waar ik tot nog toe altijd hard voorbij reed naar of van het vliegveld, Selçuk en andere plaatsen.
Halverwege is het huisje van de maagd Maria, waar we wel eerder geweest zijn – toen met de auto, nu lopend!
De meeste foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 camera, maar enkele closeups met de Nothing phone (1)
Uydukent is een heuveltop vol met betonnen monsters, die wel 30 jaren hebben moeten wachten om afgebouwd te worden. Te lelijk voor woorden: zoveel kneiterhoge rechthoekige kraak-noch-smaak flats.
Om onbekende redenen zijn er toch vergunningen afgegeven om de flats af te bouwen en de afgelopen jaren zie je steeds meer vakjes in de rottende betonbergen ramen en soms zelfs wat kleur krijgen.
Omdat mijn primaire doel voor het thema architectuur onbereikbaar bleek (de mooie plaatjes op Internet liepen voor op de werkelijkheid) veranderde mijn doel in anti-architectuur. Uydukent dus!
Uydukent van een afstandje
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 camera en 12-24mm groothoeklens.
De zondagse wandeling “liep” vandaag vanaf Kapıkırı langs de oevers van het Bafameer. We zagen veel natuur, genoten van de luchten en de patronen op en in het water en beklommen de ruïnes van enkele van de vele oude versterkingen.
Om eens iets anders te doen met de fantastische rotspartijen en natuurlijke winterkleuren heb ik het bijzondere IR Chrome filter in mijn omgebouwde camera gezet:
De foto’s zijn gemaakt met de “full spectrum” Sony A7R camera met Kolari IR Chrome filter en mijn Zeiss 55mm lens.
Vandaag heb ik wederom een heerlijke wandeling gemaakt in het Dilek milli parkı met de Zirve wandelgroep. Fijne mensen, prachtig weer en een overweldigend mooie omgeving!
Voor het thema “your worst nightmare” moest ik wel even nadenken… en merkte dat er niet veel dingen zijn waar ik echt bang voor ben. Nou ja, voor gebrek aan inspiratie misschien.
Hoe dan ook, op de biologische markt zag ik hele leuke lieve worteltjes en besloot deze ernstig te gaan demoniseren. Dat is gelukt door ze door een heftig filter heen te halen – inderdaad dat is de enige bewerking!
Vooruit, ook nog een origineel erbij 😉
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 en bewerkt met Nik Color FX
Op de weg terug van Antalya naar huis maakten we een stop bij de oude stad Kibyra. Het bleek een fascinerende opgraving: erg uitgestrekt omdat het ooit een heel grote stad was met veel prachtige overblijfselen. Lees meer over Kibyra op https://en.wikipedia.org/wiki/Cibyra
Aan alles komt een eind – en zo togen we weer richting de hoofdstad en het vliegveld. Maar niet nadat we een uitgebreide stop maakten bij het monument van honderd jaar vriendschap tussen Georgië en Rusland uit 1983. Nou ja, er waren wel een paar “schermutselingen” en altijd wel wat spanning…
En als uitsmijter: een panorama, gemaakt met de RX100 camera:
Georgië is in tweeën gedeeld door een hoge bergrug, een uitloper van de roemruchte Kaukasus.
Die laatste bergketen kom je steeds nadrukkelijker tegen als je verder naar het oosten richting de Russische grens gaat. Hier voelt het lekker hoog en gezond. De winter kondigde zich al aan door de hoogste bergtoppen wit te kleuren.
The Holy HandgranadeIeder dorp had een versterkt huis
Tijd om verder het land in te trekken: Georgië is al sinds de oudheid een land van wijn en de traditionele methodes van wijnmaken worden hier gekoesterd. En gewaardeerd!