Een tijdje terug gingen we met de volle vaart der volkeren het nieuwe energiemeettijdperk in. Onze oude stroom- en gasmeters konden echt niet meer (volgens de aanbieders) en zo kregen we moderne exemplaren die ook nog eens met elkaar verbonden zijn.
Die meters zijn ook met de aanbieder verbonden zodat al onze gebruiksgegevens vanzelf “het netwerk” opgaan. Uiteraard “geheel afgeschermd” voor anderen. Tenzij je toestemming geeft aan een van de vele bedrijven die ons inzage willen geven in ons eigen verbruik. Gratis (alleen per dag vanaf gisteren terug in de tijd) of met een betaald abonnement om direct inzage te krijgen.
Nu ben ik meer Prutsende Aar dan Gekke Henkie en dus heb ik – gebruik makend van het fantastische werk van veel andere prutsers) de slimme meter met een z.g. P1 kabel aan een oude Raspberry pi gehangen waar Domoticz op draait. En dan zie je o.a dit:
En nog mooier: je kan een stapje verder gaan door de gegevens ook nog eens naar een InfluxDB te schieten. Dan kan een Grafana dashboard de gegevens nog fraaier presenteren:
Kortom: lekker bezig. En al heel veel geleerd over gas- en stroomgebruik in de twee weken dat ik gegevens verzamel. Verdere mogelijkheden zijn er ook, bijvoorbeeld temperatuursensors aansluiten die buiten en binnen op diverse plekken gegevens verzamelen of zelfs de hele CV ketel eraan knopen. Heerlijk 😉
De sneeuw is bijna overal weggedooid, alleen op sommige plekjes bieden min of meer witte hoopjes nog verzet tegen de onverbiddelijke dooi. In de tuin vonden we een potje dat blijkbaar vol water gelopen was en door koning Winter in een paar stukken gebroken. Jammer van het potje maar fijn voor mij: een flinke bol ijs met luchtbelletjes, bubbelsporen, randjes en nog meer mooie details. En dus… natuurlijk de camera erbij!
Stack van 48 foto’s
Deze foto is samengesteld uit maar liefst 48 “normale” foto’s die op elkaar geplakt zijn om alle details scherp in beeld te krijgen. Deze is met natuurlijk licht gemaakt.
Bovenstaande foto is niet gestacked maar een enkel beeld. Soms is het mooier om niet alles scherp in beeld te zien. Hier is een flitser met een gekleurd filter recht achter de bol neergezet.
Hierboven een zelfde soort foto; ik heb wat geexperimenteerd met de opstelling van de flitser. Lekker abstract wordt ‘ie zo 😉
De “takjes” op de bovenste foto zijn eigenlijk… springstaartjes die over de bol liepen en zo per foto net op een ander plekje waren. Wonderlijk dat ze nog zo snel liepen bij nul graden!
Op de laatste dag van deze winterse week ben ik richting Reeuwijk gelopen en ik kwam veel onverwachte dingen tegen. Er was een fijne sfeer met zoveel mensen die van het weer genoten.
Waar moet ik heen? Volg de pijl!Alsof een glazen inktvis uit de pijp kruiptIemand een bootje kwijt?Of was ‘ie geel?Zat er een stuurtje in misschien?De kolk bij het Coornhert gymnasium verbindt de Breevaart met een sloot. Door het stromende water lag er geen ijs en dat hadden deze hongerige aalscholvers ontdekt8 aalscholvers en 1 reiger bij dit plasje. de helft van de vogels dook continu onder maar je ziet aan de smalle kroppen dat er niet veel gevangen werd. De kolk was leeggevist!Zo dichtbij heb ik ze zonder teletoeterlens nog nooit gezienHet driewegsluisje vanaf de BreevaartKoning Winter of een slappe Pinokkio?Wat kun je nog meer doen op ijs? Geweldig driften met modelauto’s!Feestje bij de meerkoeten: ze dronken allemaal tegelijk waterMet het vallen van de schemering werd de plas weer stil. In de verte klonen nog wat krassende geluiden van schaatsers die de kant opzochten
Ik heb een flinke wandeling gemaakt langs de Hollandse IJssel, over de dijk en pal langs het water. Mijn lijf stribbelde een beetje tegen maar wist er in totaal toch 16 kilometer uit te persen. Ik perste relatief weinig foto’s uit de camera:
Vanaf hier begon de lol voor schaatsers: aan de andere kant van de Waaiersluis heeft het getij korte metten gemaakt met het ijsOp dit punt was er minder te zien op het ijsWakkie voor de vogels. Er waren er meer maar de meesten vroren toch iedere nacht iets verder dichtVogelsporen op het ijs met hooglichten van de zon. Heftig geabstraheerd omdat ik het niet laten kanHier zijn de sporen nog duidelijk te zien. Een kant op.Een enkel spoortje richting wak
De foto’s zijn gemaakt met de ideale walk around camera: Sony RX100
Wat maakt mij gelukkig??? Een zonnetje doet al heel veel. Als dat zonnetje door het voorraam van de woonkamer schijnt – waar Jolande een tekst op getekend heeft – en dat licht met tekst reflecteerd wordt in beide lagen van het dubbelglas aan de achterzijde dan… heb ik geluk met verwondering. Dat is een heerlijke combinatie!
O ja: de reflectie draait ook het spiegelbeeld weer recht 😉
Vanuit Breskens kun je – tenzij het erg mistig is of hard regent – aan de overkant van de Westerschelde Vlissingen zien liggen. Het prikkelde me enorm om de plas over te steken met de veerboot en na lange tijd weer eens in de stad van Michiel de Ruyter rond te lopen.
Dankzij de corona pandemie is rondlopen een van de weinige dingen die er te doen zijn, maar lopen is leuk. En zo wandelde ik naar de boot en ging varen!
De prinses Maxima was keurig op tijd. De prins Willem Alexander had een dagje vrijTijdens de afvaart was ons verblijf goed te zien: port Scaldis in Breskens. Baggerschip Rio lag al diverse uren “voor de deur”Vlissingen komt al dichterbij en langzaam zijn allerlei stukjes stadsgezicht in beeld De veerhaven ligt een stukje buiten het centrum, pal naast het NS stationBoeien zijn vooral boeiend als ze op speelgoed lijkenDiverse jaren geleden was het dat ik hier op het NS station per trein aankwam. Vanaf hier liep ik de sluizen van het kanaal door Walcheren over om zoveel mogelijk langs het water te gaanAan de overkant is Breskens, Jolande zie je niet zwaaien. Deed ze ook niet trouwens – en ik had vooral oog voor het fascinerende blauwe licht dat wel uit de hemel lijkt te stromenHet was laag water en dan zie je veel zand en stenenEn… veel vogels die vooral oog voor diertjes hadden: scholeksters, strandlopers, ruiters die ik niet verder herkende, de wulp op de foto en uiteraard ook meeuwen. Die namen schelpdieren met woning en al mee en stortten het spul met een harde tik van hoogte op de krakende stenen om vervolgens de bewoner op te zoeken en te verorberenDit is een overzicht van de gedekte dis voor al die vogelsEn dan liep er nog een vreemde vogel met een emmer en netjeHet monument voor de Franse commando’s die in 1944 de kust bestormden om de Westerschelde en de toegang tot de Antwerpse haven veilig te stellenHet Arsenaal en stadsgezicht van Vlissingen. Normaal gesproken is dit een heerlijke plek om met kinderen naar toe te gaan.Het is wel een kans om de stad te fotograferen met vrij weinig toeristen in beeldOok Michiel stond er eigenlijk wat, eh, passief bij. Hij had zich laten blonderenAl vele honderden jaren is dit een strategische plekBehalve Hollanders, Belgen en Fransen waren er Duitsers met wapengekletter en je komt nog resten van de Atlantikwall tegenHet fascinerende zeefront met grote schepen heel dicht bij de kust
En zo werd het weer tijd om terug te gaan. Jammer dat er zo weinig open was maar fijn om deze dag beleefd te hebben!
De roemruchte Westerschelde is druk bevaren, zomer en winter. Sommige schepen brengen de winter echter door aan land. Beide heb ik gekiekt:
Vrachtschip gezien door de balustradeOok als het dek niet helemaal vol ligt is het moeilijk om vanuit de brug te zien wat er voor de boot gebeurtTraditionele vormen komen nog steeds voor, maar in de scheepsbouw vinden flinke veranderingen plaatsScherp gelijnde boot op het drogeEen kotter met een bolle, maar mooie vloeiende lijnEn een mooie kleur van het deel dat meestal onder water ligtLoodsboot met fascinerende lijnen
Vanochtend scheen de zon, net zoals voorspeld! Als de voorspelling echt klopte zou het weer later slechter worden en zo trokken we er op uit. Eerst naar het westelijke strand van Breskens met de vuurturen, daarna zwervend door dirpen en stadjes. Zo jammer dat alles behalve de talrijke drogisterijen in lockdown zat. Geen warm bakkie met iets lekkers te krijgen…
Ook hier die knuppeldammen. Ze bijven prikkelen…86400 – ook hier, overal!Spelen met diepte – dat kan ook met een compact cameraWe waren niet de enige kraaienWurm zonder tomtomHet enige belfort van Nederland staat in… Sluis
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100
Enne… voor het echte vakantiegevoel even langs dit dorpje!
Na de eerste heldere en vriezende dag werd het een buiïge, druilerige en grijze vakantie. Op zich geen probleem om een paar dagen even heel weinig te doen, maar het ging toch kriebelen om erop uit te gaan. En ineens was het even droog!
OK, OK, we zijn al gaan lopen…4000 dagen getrouwd volgens… o, nee, 3800 dagen slechtsDie karakteristieke knuppeldammen die sommige fotografen vastleggen op heel bijzondere tijdstippenDie dingen prikkelen wel om er heftige nabewerking op los te latenTadaaa dit zijn wij dus na 3800 daagjes huwelijk
