Kleine verklaring: de originele foto is gemaakt door handmatig scherp te stellen op de reflectie van een boom in een ruit tegen een heldere lucht. De beelden hier zijn met Nik plugins bewerkte kopieën.

Omdat we gisteren 11 jaar getrouwd waren gingen we vandaag naar de kerk. Nou ja, een kerk (de Sint Catharijnekerk) in Brielle en we hebben ook het prachtige stadje verkend en er heerlijk gegeten.

En ja hoor, er ging weer een cameraatje mee…

De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 en nagefluft met Photolab en Solver Efex

Wat doe je als het enorrum mistig is als je op zondagmorgen uit je tentje gluurt? Eruit en wandelen!

2021 is het tweede jaar waarop ik maar een 2CV treffen heb meegemaakt. Beide jaren in Groningen! Heerlijk om daar weer met de Dyane heen te gaan.

Deze editie vond plaats in Midwolda, op de camping van de Blauwestadhoeve. Hier is een overzichtje:

Ik had enorm zin om te gaan wandelen. En dus ging ik – de af en toe vallende motregen trotserend. Nou ja, een paar keer ging het best wel hard trouwens… Als het niet regende hoefde de camera niet in de tas te blijven…

En dan… krijg bij het terugzien van deze post het idee dat de masten nog veel fraaier kunnen worden. Een beetje knippen en wat gericht schuiven met Silver Efex leveren dit:

Vanavond ben ik een rondje gaan fietsen en moet je eens kijken wat voor beesten ik allemaal zag:

Vandaag hebben we met de Dyane de tweede Maasvlakte bezocht. Heerlijk weer, redelijk wat wind en tamelijk rustig op de weg en aan het strand: ideaal! We hebben ook lekker gesnackt bij “het balkon van Europa”.

De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 en licht nabewerkt met DxO Photolab.

Mijn lief is ook de grens van 60 overgewandeld en we zijn weer eventjes even jong. Tijd voor een beeldmomentje in de studio.

Dit museum moet je gezien hebben om een beeld van de Eerste Wereldoorlog in West-Vlaanderen te krijgen. Heel veel aspecten van de oorlog zijn pakkend in beeld gebracht; zelfs Britse en Duitse loopgraven zijn nagebouwd.. Ik heb niet veel foto’s gemaakt maar ik wil er toch een paar laten zien:

Het museum laat zien hoe in het begin de soldaten felgekleurde uniformen en mooie zachte mutsen droegen. Dat veranderde snel in aarde-achtige kleuren en stalen helmen. Ook droegen soldaten in het begin nog wapens die middeleeuws overkomen: kijk maar naar deze twee foto’s:

In de praktijk was het nogal moeilijk om de loopgraven van de tegenstander te bereiken, onder andere door prikkeldraad. Een formidabel defensief “wapen” dat moeilijk aan te pakken was. Als je er granaten in schoot dan vloog de hele bos de hoogte in en kwam nog erger verward weer naar beneden. De Britten hadden onderstaande draadknipper die naast de bajonet op een geweer werd gezet. Beschikbaar in minimaal 4 soorten die allemaal anders waren zodat veel soldaten het ding aan de verkeerde kant of ondersteboven hadden en daardoor nog kwetsbaarder werden…

Het was een oorlog van loopgraven en kanonnen. Die laatste waren ook weer een uitgesproken defensief wapen want vooral aanvallers die de relatieve veiligheid van de loopgraven verlieten waren kwetsbaar. Onderstaand kanon zal niet eenvoudig door de plakkerige kleiblubber vervoerd zijn:

En dan het meest bizarre deel van het museum: vitrinekasten met granaten in alle kleuren, maten, soorten en vormen. Als ware het een winkel met mooie spulletjes pronken hier deze dodelijke projectielen:

Als je goed kijkt dan blijken de meeste van deze granaten sporen van “trekken” te hebben: ze zijn ooit afgevuurd maar als blindgangers neergekomen en later ontmanteld. Miljoenen blindgangers waren er, die nog jarenlang slachtoffers maakten onder boeren en voorbijgangers. De eerste jaren na de oorlog brachten de akkers weinig op, mede door de grote hoeveelheden gifstoffen. Pas na lange tijd kon er weer enigszins veilig en rendabel geboerd worden. Tegen de tijd dat ook middeleeuwse steden weer herbouwd waren naar origineel model in de twintiger jaren…