Af en toe hebben we een “fotochallenge” gedaan om lekker met dingen te werken die je anders wellicht niet zou doen. Nu ontdekten we 52frames en besloten dit jaar mee te doen.

Ik zet de foto’s ook in het blog uiteraard!

Ik heb een prachtig cadeau van Jolande gekregen: een weerstation!

Het is een Alecto WS 5500 waar een heleboel sensoren inzitten. Via een 866MHz verbinding communiceert deze met een binneneenheid die ook sensoren bevat zodat je bijv. binnen- en buitentemperaturen kan vergelijken. Na wat testen heb ik besloten om de buiteneenheid op het dak te plaatsen (in plaats van de vroegere satellietschotel):

De binneneenheid kan aan de wifi gehangen worden en vervolgens geregistreerd bij Weather Underground (of een vergelijkbare dienst) om meetresultaten op te slaan, historische statistieken te genereren of de gegevens te delen met talloze andere weerstation-eigenaren.

Hier zie je een paar grafieken van een van de eerste actieve dagen:

Je kunt de resultaten van onze weermetingen zelf bekijken op Wunderground.

Enne is Aar hiermee uitgeprutst? Tuurlijk niet! Het is namelijk ook mogelijk om de resultaten naar een eigen server te sturen: je geeft een server en poort op en en een aldaar luisterend proces krijgt iedere 16 seconden een json file binnen met resultaten. Die zou ik het liefst in een InfluxDB of Prometheus database stoppen om vervolgens met Grafana zichtbaar te maken. De directe waardes maar ook afgeleiden want in Grafana panels kun je ook rekenen. Wordt vervolgd dus!

Stel je voor: het is nieuwjaarsdag, een graadje of, eh, genoeg buiten (een T-shirt is warm genoeg) en je woont in Kuşadası. Even knijpen: ja dat is echt waar: onze nieuwe omgeving!

Het voelde goed om de camera te pakken, er een klassiek telelensje op te zetten, stevige schoenen aan te trekken en op pad te gaan!

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en SMC Pentax-M 120mm lens.

Ik vind het een heerlijke tijd in Kuşadası: het is lekker rustig in de stad, ’s middags is het nog steeds T-shirt-weer en er is die lekkere spanning van de tijd tussen kerst en oud-en-nieuw.

Na alle verhuis- en inrichtstress komt langzaam weer tijd voor het creatieve: dan gaat het kriebelen om weer te fotograferen. Daar is het dan ook nog eens de perfecte tijd voor na het vallen van de avond. Zo ging ik met de camera, een mooi lensje en een statief richting de boulevard:

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm 1.8 lens.

Leven in een Mediterraan gebied is goed voor je gezondheid. Voor alles? Dus ook voor je huid?

Ja hoor, vraag maar aan dit sinaasappeltje.

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 90mm macrolens. De “sinaasappel” is een turunç – dat is een zuidvrucht die vooral voor de sier aangeplant is.

Tussen Ooltgensplaat en de drukte van de Hellegatsplein is een oase van rust: de Hellegatsplaten. Vaak barst het van de vogels maar die waren even niet thuis. Geen probleem!

We hebben een rondje gelopen door het Fort Prins Frederik: een in de 19e eeuw op de Fransen veroverd verdedigingswerk in de buurt van Ooltgensplaat.

Pogingen om het fort weer tot leven te wekken door er activiteiten te organiseren zijn een beetje mislukt maar er gaat opnieuw geprobeerd worden een restaurant te openen en het publiek kennis te laten maken met dit stukje historie. Er wordt veel opgeknapt dus dat zou best eens kunnen gaan lukken!

Enge taferelen op straat? Dan moet je eens van heel dichtbij naar ons druivenlandschap kijken…

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 90mm macrolens.

Op deze zondagmiddag wilden we naar het Zuiderpark… maar het werd “het” eiland. Altijd een verrassende plek van lucht, water, mensen en natuur.

De foto’s zijn gemaakt met de Sony 100RX

Soms is de hele avond gevangen in het “blauwe uurtje” – soms is het ietsje anders. Dat hangt ook af van de onderwerpen die ik in beeld wil krijgen. Deze avond verliep in ieder geval zo, van vrij blauw tot grijs:

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm 1.8 lens. En ontruist door DxO Photolab.