Een heel bijzondere Gouda Waterstad dit jaar omdat ook het 750-jarig bestaan gevierd wordt.
Zonder water was er helemaal geen Gouda geweest – wel iets anders want door de waterige bodem duurde het even voor de mens z’n invloed op het landschap kon doen gelden. Een minimale foto-impressie deze keer:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2, vintage Pentax-M 50mm lens en DxO Silver Efex om de nostalgie er dubbeldik op te leggen.
Tijdens de viering van 750 jaar stadsrechten in Gouda is het mogelijk om de Sint-Janskerk te beklimmen: bij de toren naar binnen en dan een heleboel houten trappen op, via de enorme balg van het orgel, allerlei opslagplaatsen en fascinerende doorgangen langs eeuwenoude enorme balken naar… buiten!
Een aannemer heeft een geweldige looproute gemaakt van steigers en planken zodat je helemaal langs de bovenrand van de kerk kan lopen, neerkijkend op eindeloos veel daken – van de kerk zelf en de huizen er om heen – en andere bouwwerken zoals diverse torens en molens, de Gouwekerk, de Waag, het Middeleeuwse stadhuis en de moderne opvolger, enz. En de skylines van Utrecht, Rotterdam en Den Haag!
Het was prachtig weer en donderdag = de dag van de kaasmarkt met heel veel toeristen. We voelden ons toerist in eigen stad en dat voelde goed. Ik herinner me hoe ik jaren geleden op de allereerste dag in Gouda hier verliefd werd op de stad!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm lens. Een vaste focus dus en veel beperkter bereik. Als je ook de Erasmusbrug wil zien (letterlijk en figuurlijk een bruggetje naar de steden van Erasmus) dan moet je kunnen zoomen. Jolande kon dat; de Euromast is wel op de foto maar net niet met het blote oog te zien (de bredere gebouwen wel!):
Ik word van weinig dingen zo blij als experimenteren met optische dingen. Hoogste tijd dus om een hoop infraroodpret naar binnen te rijden. Deel 1 kwam vanavond al binnen: een infrarood-filter voor mijn oude Pentax lensjes. Dat is een superzonnebril die alleen licht boven 720 nanometer doorlaat en het “normale” licht bijna helemaal wegfiltert.
Nou zit er voor de sensor van de camera een filter die precies het omgekeerde doet: gewoon licht doorlaten en infrarood wegfilteren. Je snap ‘m al: twee filters die allebei een deel van het licht weghalen geven een donkere boel. En inderdaad: ik had belichtingen van rond de halve minuut nodig…
De mooiste oplossing is: deel 2 van mijn plan = het ingebouwde filtertje voor de sensor weghalen. Maar niet van de dure dikke Sony! Dan liever de Canon Eos M (eerste generatie) die nu toch maar stof hapt. Daarover de volgende keer meer!
De foto’s zijn gemaakt met de Eos M, Pentax-M 28mm lensje en Hoya R72 filter. De bewerking is gedaan met DxO photolab en Nik plugins.
Aan het einde van het weekend bleek ik er nog niet op uit gegaan te zijn met m’n camera. Foei… Dus gauw de heerlijke 24mm aangeklikt en gaan!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm F1.8 lens. Voor een paar prenten heb ik Nik gebruikt.
De nieuwe versie van Nik Color Efex voelt alsof ik met m’n vingers in de inktpot heb gereurd!
De Dyane en ik togen vol voorpret naar Groningen voor opnieuw een K(r)ampeertreffen. Het was geweldig!
De foto’s zijn gemaakt met ideale reiscamera Sony RX100
Rijdend door het Groningse land kom je op verrassende plekjes. Tijdens een puzzelrit kwamen we in Bellingwolde waar een schitterend kerkje staat met losse toren.
Je kan zien dat er in diverse tijdperiodes gebouwd is, waarbij onderdelen verdwenen, aangepast werden of bijgebouwd met iets andere stenen
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 camera
Op weg met de Dyane over de afsluitdijk zag ik een boeiende stapel dingen die gebruikt worden tijdens werkzaamheden om het verkeer over tijdelijke rijstroken te leiden. Zou ik stoppen voor een foto? Mijn blaas zei van wel. Uiteindelijk leverde dat een opgelucht gevoel en aardige prenten op:
Er leek iets vreemds in de tuin te liggen… maar wat? Gauw naar buiten gelopen en het bleek een jonge vogel te zijn! Maar wat voor vogel? Qua grootte en kleur kon het een tortel zijn maar dit kuiken had een haaksnavel zoals papegaaien hebben. Ik keek rond en luisterde of er ouders op zoek waren maar zag niets. Niet zoals bij merels of mezen dus. Papegaaien vliegen pas uit als ze echt vliegen kunnen meende ik me te herinneren. Dus wat te doen? Dit mormel lag midden op een kattensnelweg!
Ik pakte een klein doosje, zette het diertje erin en nam het mee naar het terras een verdieping hoger, waar het doosje op z’n zij een soort holletje met grote uitgang vormde.
Een kwartier later… was het doosje leeg en het dier nergens op de daken te bekennen. De buurkat was iets bijzonders beneden in de tuin aan het doen en…. daar zat dit beestje ook weer! Daarop de dierenambulance maar gebeld (naam? Kraai) die zich al vroeg ontfermde over dit prille leven. Wat een bijzondere ontmoeting was dit!
Morgen de dierenambulance maar eens bellen wat het is en hoe het gaat!
Het is steeds een groot genoegen om de Samyang 24mm F/1.8 lens op de camera te draaien. Deze lens kan behoorlijk dichtbij scherpstellen maar waarom zou ik die natuur niet een handje helpen met een 10mm tussenring? Dan krijg je deze ruimtelijke beelden:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7r2, Samyang AF 24mm 1.8 en een 10mm tussenring