Het openbare toilet onder het plein bij de Hatice Hanım moskee is een bijzondere plek. Met “public bathroom” als foto-uitdaging moesten we direct aan deze ambiance denken.
Niet zeiken maar schieten vandaag!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm lens.
Het heeft vandaag lekker gewaaid en er is een paar keer een flinke bui overgetrokken. Prachtig – ik kon het niet laten om aan de zee van de golven te genieten:
De media zijn gemaakt met de Samsung A73 telefoon. Gelukkig spatwaterdicht!
Ik beloof dat dit voorlopig de laatste infrarood-post is…
Omdat mijn korte Pentax lenzen (20 en 28mm) het niet doen met de Sony-adapter en het infrarood-filter wilde ik de 24mm Samyang graag aan de tand voelen want groothoek is mooi!
Met twee step-up ringen kon het 67mm variabele filter op de lens en werd het feest. Gelukkig is deze lens erg geschikt voor infrarood – ik heb niet alle diafragma’s getest maar met een paar veel gebruikte ging het perfect!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R “full spectrum” camera, Samyang 24mm F/1.8 lens en Fotga variabel infraroodfilter op 580nm.
Het is zo lekker om te spelen met kleur als er weinig of geen kleur in beelden zit!
Op een uitstapje naar het Dilek nationaal park ging de “omgebouwde” camera mee met de 28-75mm lens en variabel infrarood filter. Zie een eerder bericht met diverse resultaten van dat filter. Kort gezegd is er de keuze tussen infrarood plus een stukje zichtbaar ( = kleurrijk) licht en helemaal infrarood dus compleet zonder kleur. En van alles daar tussenin. Hier is een stukkie oogst:
Toen ik een 67mm infrarood filter wilde bestellen eerder dit jaar was deze niet leverbaar, maar wel een variabel filter. Interessant en leerzaam!
Technisch is het een bijzonder ding: een combinatie van meerdere filters; voor de grotere golflengtes wordt een ND filter-deel ingezet zodat aan die kant van het spectrum merkbaar minder licht door het filter komt.
Een ander nadeel is dat het een groot filter is, zodat de zonnekap niet meer op de lens kan en de hoeveelheid ingevangen flare een eigen feestje maakt en de hele foto overneemt…
Hieronder heb ik steeds drietallen foto’s:
Meer details:
De berg van Kuşadası is een geweldige blikvanger en een magneet voor mij en mijn camera.
Opkrabbelend van een onverwachte bronchitis had ik eindelijk weer zin om iets te doen en wilde even testen of het lichaam alweer een beetje herstellende is. Dus op m’n gemakkie de berg op met een leuk doel: infraroodprenten!
Twee lenzen mochten mee: de inmiddels onafscheidelijke 55mm en de 150mm Pentax-M. Die laatste deed het helaas minder fijn dan ik had gehoopt. Van de kortste Pentax-M lenzen weet ik al dat ze niet kunnen focussen met infrarood dus de oude klassiekers… ben ik inmiddels iets minder enthousiast over.
Hoe dan ook: met beide heb ik goede prenten kunnen schieten:
De foto’s zijn voorbewerkt met DxO en verder ontwikkeld in Nik Silver efex. Ik heb voor minder extreme contrasten gekozen dan ik eerder deed. Minder superzwart en -wit dus.
Een statief heb je om de camera of je object (of beide) netjes stabiel en op dezelfde plek te houden. Maar kun je ‘m ook gebruiken om de boel lekker in het honderd te gooien? Ikke wel:
De camera staat netjes stabiel op een statief. Daarvoor staat een ander statief met een macro-rail: zo’n ding om bij focus stacking te gebruiken door kleine stapjes van de camera af te bewegen (of er naar toe, in ieder geval in een rechte lijn).
In dit geval staat die rail overdwars en heb ik 120 beeldjes gemaakt waarin de pinguin steeds een paar tienden van een millimeter naar links kwam. Het resultaat ging door Zerene Stacker die voor dit gebruik uiteraard niet gemaakt is. Het resultaat was… aardig op z’n best. Met slechts 20% van de foto’s werden de stappen groter kreeg ik het bovenstaande effect.
OK, het is een beetje een uitlegfoto geworden, maar ik hou van de abstractie!
Deze dag pakten we ons autootje en tuften naar Serçin aan de oever van het Bafameer. Het was al een paar dagen droog en dus konden we goed de uiterwaarden in lopen.
Wat een bijzonder landschap is dat: woeste natuur met grote grazers en overal sporen van menselijke “beschaving”. Afval dus, wat klakkeloos gedumpt wordt. Toch is het fascinerend wat de natuur daar dan weer mee doet!
De foto’s zijn gemaakt met de Samsung A73 telefoon. Pas bij thuiskomst zag ik hoe lelijk de foto’s geworden zijn die digitaal op de foon zijn inge”zoomd”. Achteraf waren volle 108mp foto’s wellicht beter geweest, ondanks de veel heftiger jpeg-compressie. Deze telefoon en ik zijn nooit vrienden geworden…
Terwijl hun muizenhuis nog in de steigers staat, mochten Feyza en Hasan mee naar een echte fotostudio met drie reuzeflitsers en een knots van een camera.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 camera en 55mm + 28-75mm lenzen. Echte, standaard studiolenzen dus 😉
Het grote, bijna frontale overzicht-licht werd vanaf de camera bestuurd, de beide kleine flitsers links en rechts flitsten mee. Op deze schaal hoef je geen softboxen of beauty-dishes te gebruiken…
En vooruit, dit de “making of”:
Iedere dag van de week is er wel ergens een markt, maar die van Selçuk is een van de grootste en best gesorteerde. En een tikkie voordeliger dan die van Kuşadası (maar dat zijn de meeste).
Voor 52frames is de uitdaging: straatfotografie. Kaassie dus, oftewel prijsschieten. Om mensen van dichtbij te portretteren is het soms de kunst onzichtbaar te zijn, maar soms ook juist aanwezig. Het is een gevoelsdingetje, waar clownerie-ervaringen goed van pas komen.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Sony / Zeiss 55mm lens.