Vanochtend kreeg ik een bijzonder telefoontje:

“Heelo, I’m from windows tech department, your computer is sending spam and viruses” (fijn, zij weet niet dat er geen microschoft producten in huis zijn)
“Oh no, really?”
“Yes, your computer is hacked. That is a crime”
“Noooo I am not a criminal. Help me!”
“I will help you: press the windows key plus L for Lomio. What do you see?”
“I see windows. Who is Lomio?”
“Hello, I’m Mike. I’m your technician”
“I am not a criminal!”
“Sir I want to help you, now type windows and R for Romeo”
“Ah now it works. It is OK now?”
“No, you must type exactly like I say: double U (…)
S like security”
“Yes: I like security!”
“I like India”
“I like India too!”
(…)
“Did you type (…)yolasite.com?”
“Who is Yola? Did she hack my computer? I want to talk to Yola!”
“Heelo I am George. You are using Windows XP. Now press enter, what do you see?”
“Can you see my Windows XP???”
“Yes I can see that. Now press enter. What do you see?”
“I see naked women. Many many women. Thank you”
“No no you must click google connect”
“Under the women?”
“Yes under the women. Now what do you see?”
“I see dead people”
“What???”
“I see dead people. I think they are hackers”
“Are you joking to me?”
“No, I am dead serious”
beep beep beep beep…..

Dat was de tweede keer hackfun na deze.

Van Kijkduin naar Scheveningen lopen is prima te doen en erg goed als je er even uit moet of wat gevoelens te verteren hebt.
Of allebei… Dat was het geval en dankzij de lange zomeravond werd het een heerlijke tocht met blote voeten door de zee en het losse zand. Op het strand lagen allerlei aangespoelde hoopjes jutterswaar en af en toe kwam er eentje op de telefoonkiek.

Op en neer
Of heen en weer
Daar denk ik aan
Als ik flaneer

Als die doodgewone, maar o zo mooie paardenbloemen zijn uitgebloeid worden het pluizenbollen en mag je een wens doen – als je vervolgens alle pluisjes los weet te blazen komt de wens ook nog eens uit.
Als je voordat je gaat wensen eerst eens heel goed naar de pluis kijkt dan gaat er zo’n mooie wereld open dat je niet veel meer hoeft te wensen:

Tot zover mijn gelukzalige momentjes met de pluizen. Plus een Pentax K-5 camera, 35mm macrolens en led continueverlichting.
Voor de laatste twee foto’s bovendien een computer met dcraw en hugin om nog meer scherptediepte te maken.

Dit is een takje van de rode Japanse esdoorn in de tuin van Ellen. Vorige week zijn er veel bijen geweest en toen had ik ook bloesem kunnen zien… Nu zijn de bloemetjes uitgebloeid en je ziet nog een paar bloemblaadjes en stampers.
De bijen hebben hun werk goed gedaan, want de gele vruchtbeginsels zijn al flink aan het groeien. Daarop zijn al kleine, karakteristieke propellers te zien.

De foto’s zijn gemaakt met de Pentax K-5 en 35mm macrolens. En led verlichting.

Omdat de scherptediepte bij macrofoto’s soms heel klein is heb ik met een andere techniek gespeeld: focus stacking.
Dan maak je een aantal foto’s, die ieder op een stukje van het onderwerp scherp zijn en die kun je met software op elkaar leggen zodat van iedere foto alleen de scherpe delen in het resultaat terecht komen. Hier zijn de resultaten van een avondje knutselen:

Eigenlijk moet je de foto’s heel groot zien om ze goed te kunnen beoordelen. De eersten zijn met de 35mm macrolens gemaakt; omdat het beeld erg gaat verlopen bij het focussen heb ik er nog een paar gemaakt met een 100mm lens. Maar hiervan is alleen de laatste foto overgebleven omdat het resultaat tegenviel.
Inspiratie over deze techniek heb ik hier opgedaan.
Ga ik dit nog vaker doen? Wellicht wel, want het geeft zoveel mogelijkheden. En het klein hoefblad komt in bloei…
Maar de niet-stacked, “traditionele” foto’s hieronder zijn ook niet te versmaden:

Misschien zijn de “gewone” foto’s wel mooier…

Aan de Goejanverwelledijk trof ik een boompje helemaal vol bloesem. “Een takje missen ze vast niet”, dacht ik en nam deze mee naar huis. En dit is ‘m:

De foto’s zijn gemaakt met de Pentax K-5, 35mm macrolens en led-verlichting.

Zo kwam het dat een paar paardenbloemen mochten poseren in de studio. Binnenkort zijn er paardenpluizen en dan wordt er opnieuw gekiekt!

De foto’s zijn gemaakt met de Pentax K-5, 35mm macrolens en led-videolicht.

Wat zie jij hier in? Het doet mij aan een trilobiet denken.

De foto is vlot geschoten met de Canon EOS M met vaste 22mm lens.

De prunus is een familie van kersen- en pruimenrassen. Maar het meest opvallend momenteel zijn de siervarianten die als grote roze wolken de tuinen en straten opfleuren.
Als je eens echt op een roze wolk wil zitten is het nu de tijd!

En hoe verbluffend mooi het roze ook is… in zwart-wit zie je de vorm van de bloesem nog beter en vallen ook de mooie lijnen in de bloemblaadjes nog meer op.

De foto’s zijn gemaakt met de Pentax K-5 en 35mm macrolens en belichting met led-videolicht.