Ik heb een nieuwe server op een mooi plekje op Internet: bij Hetzner in Nürnberg. Een aantal van de websites zijn vandaag al overgezet en dat zie je terug in de grafieken:
Naar beste langdurige traditie heeft ook deze virtuele server een bomengeslacht als naam meegekregen: cocos. Ik ben overgestapt op exotisch, de mailserver heet musa (banaan).
Een 300mm lens is niet de eerste die je pakt om insecten te fotograferen. Behalve als ze ver weg zijn, zich erg laten afschrikken of als er een uitdaging in het spel is. Die was er…
De Pentax-M 300mm is een wonderbaarlijke lens; ondanks de sterke chromatische aberratie is de lens zeer hanteerbaar, compact en perfect instelbaar. Maar niet op een korte afstand (ruim 4 meter…). Echter met een hoge resolutie in het glas en op een camera-sensor is er een kans. zodoende heb ik een bijzonder insect met lange zuigsnuit kunnen kieken.
Dit insect kende ik nog niet maar het is een wolzwever
Hun voedsel bestaat uit bloemenhoning, die ze met hun lange snuit opzuigen. Ze landen niet op de bloem, maar blijven er voor zweven, zich daarbij in balans houdend met de voorpoten. De larven leven parasitair op kevers, nachtvlinders, wespen en andere vliegen.
De foto’s zijn uiteraard gemaakt met de Sony A7R2 en Pentax-M 300mm zoals je hierboven ziet. Op 1/1000 seconde, 100 iso en ongeveer F/11
Je weet nooit hoe een kat een vis vangt. Dat is ‘m:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 in raw en daarna zijn de zware schaduwen enorm opgehaald met Darktable.
Iedere dag een foto maken in april volgens een opgegeven serie thema’s. Waarom niet? Veel gedoe. Waarom wel? Lekker uit de comfort zone vrij werken aan iets. Hier zijn de opgaves, gevolgd door de creaties:
En hiermee is de photochallenge beëindigd. de opgaves hebben me geweldig gestimuleerd om creatief en open over beelden, indrukken en emoties na te denken. En tevens is de technische vaardigheid op allerlei gebieden opgepoetst en uitgebreid. Veel technieken zijn gebruikt en ik heb er van genoten – ondanks dat ik een paar keer geen tijd kon vinden en de opdracht een dagje moest uitschuiven…
Dat brengt me op het punt: wil ik hier mee door? Ja absoluut, maar niet meteen weer een dagelijkse opdracht. We hebben al een paar leuke inspiraties voorbij zien komen van Pinterest. Een opdracht van een ander zet aan tot dingen die ik zelf niet zou bedenken dus dat houden we er in. Een lijst met 52 wekelijkse opdrachten is eigenlijk erg aantrekkelijk…
Het virus van de eeuw (tot nog toe) heeft me veroordeeld tot werken vanaf huis. Dat gaat redelijk, maar niet helemaal zo prettig als vanaf kantoor. Te weinig beweging en een beetje lastige communicatie. Daar helpen zelfs een sta-werkplek en wat harige vrienden maar een beetje:
Eigenlijk word ik af en toe wat melig van het eenzame werken en onnozele nieuwsberichten. Dat leidt dan weer tot dit:
Ach, het is weer eens wat anders…
De garage waar de Dyane en de kano wonen is verlicht door ingeblikte zon, zie hier de installatie. Maar de verlichting is niet helemaal wat het moet zijn als je werkt, dus heb ik twee mooie LED-lichtbakken op de kop getikt. De ene hangt aan het plafond, de andere is verplaatsbaar met een snoer, wat haken en magneten waarmee hij perfect onder de motorkap wil hangen. En dan gaaf licht oplevert:
De foto’s zijn gemaakt met de Oneplus 6
De kat die wij Spot genoemd hebben (vanwege een plek op z’n zij) kwam op bezoek op ons dakterras. Daar stond een bijzonder apparaat te draaien…
De avonden in Kuşadası zijn bijna altijd mooi en die van vandaag was geen uitzondering. Niet zo bijzonder gekleurd als die van gisteren maar het meest boeiende is het kleurverloop in slechts anderhalf uur tijd. Kies je voorkeur!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 90mm lens.
Ja ja, ik moet het toegeven:
En niet alleen ik:
Zonsondergangen in Kuşadası, ik blijf ze fotograferen, erover mijmeren en bloggen. Neem nou deze: niks oranje, rood, donkerblauw – het is een geheel eigen invulling die alleen op dat moment te beleven was:
De foto is gemaakt met de Oneplus 6 en onbewerkt (alleen verkleind) geüpload.