Nou ja gesnoeid… met grof geweld verwijderd:

Zo’n lekker monotoon doorregenende regen zonder wind hield de tuin een tijdje in haar greep tot de wolken leeg waren en het zonnetje haar kans weer greep. Ik greep meteen de camera:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 90mm macrolens
Onze eerste kampeerpartij van dit jaar. Nu pas! Tja dat Covid-gedoe ook…
Vandaag zijn we in Zevenbergschen Hoek geweeest om een artikeltje op te halen waar ik binnenkort een leuk projectje mee ga starten. Een eindje verderop in dezelfde straat zit De Korte’s Kuriosa. En daar vielen we van de ene verbazing in de andere:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Tamron 28-75 lens
Anderen en wijzelf hebben eh, ons van alles cadeau gedaan:
Ja ja de beschaving rukt steeds verder op, nu hebben we al glasvezel in de straat. En “sprietjes” naast de voordeuren want het duurt nog een tijdje voor het spul afgemonteerd wordt…
Om het licht in de studio beter te kunnen bundelen wilde ik graag een rooster, een ‘grid’ hebben. Die zijn er in allerlei maten en soorten en ik heb gekozen voor een reflector waar eenvoudig een flitser in past zonder gewiebel. Zo ziet ‘ie eruit met rooster:
Op de reflector kun je niks doen (dan krijg je een redelijk grote en wat harde lichtcirkel), een wit doek (voor een breed verspreid lichtveld) of een van de 3 roosters. Kijk maar wat de effecten zijn:
Binnenkort ga ik ook experimenteren met kleuren en de roosters om plaatselijk de kleurbalans te kunnen wijzigen. Mooi spul dit!
Tijdens een zonovergoten lang pinksterweekend in Sint Nicolaasga, ter plekke beter bekend als Sint Nyk, verschenen toch nog mooie patronen aan de hemel:
Onderstaande foto deed me denken aan een scene uit de Blues Brothers
Okee okee ze had een treetje hoger moeten liggen…
Na de succesvolle test met de Pentax-M 28mm was het vandaag de beurt aan de Pentax-M 100mm F/2.8 – een mooi lensje en niet erg zwaar zodat vrij eenvoudig een nieuw statiefplateau in elkaar geflansd was. Eerst heb ik de macro-mogelijkheden getest; de 100mm is geen macrolens maar met 34mm aan tussenringen gedraagt hij zich wel zo – met een scherpstelafstand van rond de 40cm. Het was even zoeken voor ik iets in beeld kreeg 🙂 Toen dat lukte heb ik eerst een stekkertje (let op de groeven van het stekkeren!) en iets van mezelf op de foto gezet:
Dat ziet er geweldig uit, helemaal voor een niet-macrolens! Laat ik de mogelijkheden nog eens wat verder verkennen:
Ongelooflijk resultaat! Vervolgens heb ik de tussenringen weggehaald om de 100mm Pentax op afstand met de 90mm Sony te vergelijken:
Aldus… er is geweldig veel mogelijk met de Raspberry Pi HQ Camera module! En nog veel te ontdekken en uit te vinden – bijvoorbeeld een geschikte ‘beanbag’ want stilhouden van zo’n effectieve lange lens is wel een uitdaging. Maar dan gaan er nog meer werelden open (ik heb nog een 180mm macrolens met Pentax-K vatting en een echte Pentax-M 300mm 🙂 )