Fietstochtje van Gouda naar de Zevenhuizerplas en daar een eindje gewandeld met m’n cameraatje. Geen echt zeldzame vogels zoals het woudaapje kunnen kieken, maar het was een heerlijk uitje!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Sigma 100-400 lens.
Ook uit de oude doos: een zwart-wit rolfilm van de Rotterdamse havendagen, ergens rond 2009 gemaakt met mijn Pentax-ME Super en Pentax-M lenzen. En tenslotte met een speciale scanner gedigitaliseerd.
Wat een heerlijke sfeer zit er in die foto’s: zin om weer eens een rolfilmpje te kopen!
Ik ben grote opruiming aan het houden in het fotobestand en vond… o.a. 4 ingescande zwart-wit rolfilms terug. Rond 2009 geschoten met een Pentax ME Super en die heerlijke Pentax-M lenzen.
Fascinerend die rolfilm, met dat speciale contrast, die zichtbare korrel, etc. Ik heb enkele foto’s lichtelijk bijgewerkt met DxO Photolab (o.a vlekken van stofjes weggetoverd). DxO levert ook rolfilm-simulatie filters. Misschien ook wel gaaf om een keer een proefversie aan de tand te voelen!
Voor ons huis vond ik een verdroogd blaadje met iets erop. Dat iets leek op spinnen- of vlindereitjes die zijn uitgekomen. Eenmaal gekiekt en gestacked bleken er veel poten tussen de lege tonnetjes te zitten. Te lange poten voor uitgekomen spinnetjes of rupsjes… Wat was het eigenlijk echt???
Ik heb een detailfoto als vraag gepost op een Facebookpagina voor macrofotografen. En kreeg al gauw als antwoord: “resten van geparasiteerde bladluizen (door Aphidius spec., parasitoide schildwespen)“. Vervolgens heb ik op Internet de bevestiging daarvan gevonden: wat versere hulsjes van bladluizen die van binnen leeggegeten zijn. Wat een lugubere crimescene heb ik op de foto! De slachtoffertjes zijn een soort van veranderd in hun eigen grafkistjes…
Hieronder nog eens het gecropte middendeel van de foto:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2, 90mm macrolens met 16mm tussenring en statief met macro-slede. Licht komt van een enkele flitser met snoot op 8 uur. 60 foto’s zijn voorbewerkt met DxO Photolab en gestacked met Zerene en tenslotte weer met Photolab nabewerkt. Best wel een klus voor mijn oude macbookje. En best veel materiaal voor 1 cm2 object… Maar er ging letterlijk een wereld open!
Ik lijk veel meer een katten- dan een hondenfotograaf – en dat is ook zo. Een belangrijke reden daarvoor is dat ik met twee katten en nul honden samenwoon.
Maar vandaag was daar ineens een hondje op de mat achter de voordeur: zomaar aan komen waaien!
Dit ogenschijnlijk simpele plaatje bestaat uit 40 foto’s die met de Sony A7R2, 90mm macrolens, statief, macrorail en draadontspanner zijn gemaakt. Die raw prenten zijn voorbewerkt met DxO Photolab, geexporteerd naar 16-bit TIFF, dan door Zerene Stacker opgestapeld en geexporteerd naar een nieuwe TIFF die een nabewerking in Photolab mocht ontvangen. Uren heeft mijn oude macbookje staan zwoegen op dat beest… Voorlopig hou ik het ook maar weer op katten 😉
Zo dat werd tijd zeg: weer eens een aantal mensen op de foto zetten zonder mondkapjes. Ook weer een beetje spannend, maar prima gelukt. Organisator annex proefmodel Jolande ontkwam uiteraard ook niet aan het poseren:
Foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Tamron 28-75mm lens; licht: camera-links een transparante plu met flits op 1/2 en 24mm; camera-rechts dicht bij de muur een flits op 1/8 en 50mm met een 20cm kap en grof rooster.
Ik ben het fotobewerkpakket DxO Photolab aan het testen. Omdat de beschikbare open source programma’s niet altijd doen wat ik wil – met name de raw bestanden van de Sony RX100 camera krijg ik niet niet zo goed als de jpg-bestanden die de camera zelf maakt. Met de raw foto’s van de Sony A7R2 lukt dat wel maar het kost zoveel tijd… Tijd die ik liever aan leukere dingen besteed. Zoals fotograferen 😉
Photolab is een geweldig product: gemaakt met de kennis van ontelbare camera’s en lenzen. Het kost weinig tijd om iets heel moois te maken van de ruwe upnames! Ik wil het ook kopen, maar… ze hebben geen versie voor Linux 🙁
Gelukkig heb ik nog een oud Macbookje om de probeerversie mee te gebruiken. Dat gaat… niet snel. Helemaal niet maar dat geeft niet. Ik krijg zo wel de perfecte smoes om het aanbod van Apple eens te bekijken. De nieuwe generatie M1 computers doet het geweldig goed met Photolab schijnt het. Zelfs de briljante “Deepprime” ruisonderdrukker zou daar vlotjes mee lopen. Hmmmm. Eerst maar eens wat resultaten laten zien!
Ik heb de Sony A7R2 camera gebruikt en de minst goede Pentax-M lens uit mijn collectie: de 40mm “pancake”. Met een adapter is die iets minder pannenkoekerig op een spiegelloze camera maar nog steeds redelijk klein en licht. Ik heb foto’s gemaakt met diverse diafragma’s: 2.8, 5.6, 8.0, 11 en zelfs 16. Om Photolab (die deze oude lens uiteraard niet herkent) lekker te laten stoeien met onscherpte, chromatische aberratie en een ruwe bokeh. Om het nog moeilijker te maken heb ik ook bij flink hoge ISO waardes gefotografeerd. Snelle conclusie: ik ben zwaar onder de indruk!
Stuk voor stuk zijn de resultaten met de bewerking van de raw bestanden mooier geworden dan de jpg prenten van de camera zelf. Ik ben blij en tevreden. En ga even de spaarpot omdraaien 😉
Vandaag heb ik een prikkie gekregen in een grote hal met prikkers. En wat er daarna allemaal met me gebeurde…
Ik heb nieuwe schoenen en ben er heel blij mee. Geen sandalen maar wat steviger exemplaren waar flink mee gewandeld kan worden. Dat heb ik gedaan en… geen moment last van de voeten gekregen ondanks de nieuwigheid!
De route voerde langs het NS station, van Bergen Eisendoornpark, Winterdijk, Groenhoven, een stukje langs de A12 en via Reeuwijk langs de Breevaart weer naar huis. Volgens Google 13 kilometertjes. Een paar beelden?
Dit is de route volgens die grote internetboer die alles weet:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 en nabewerkt in DxO PhotoLab. Omdat die laatste zo’n goeie ruisonderdrukking heeft heb ik de iso-instelling tijdens het fotograferen losgelaten ipv deze heel krampachtig zo laag mogelijk te houden.
Tijdens mijn pogingen om een klaproos met zoveel mogelijk dieptewerking en roodtinten op de foto te zetten, verdween de hele bloem plots uit mijn zoeker. Een paar keer door een windvlaag en vervolgens door… een hommelkoningin!
