Tijdens ons bezoek aan Doganbey was er zoveel te zien en te fotograferen, dat ik er wel drie berichten van kan maken. Hier is alvast de eerste met een aantal prachtige olijfbomen. De eerste foto is een jong exemplaar, waar er veel van stonden. Toch zaten er al behoorlijk wat olijven aan!
Gelukkig hebben ze ook een aantal prachtige oude bomen bewaard. Kijk maar eens mee:

Eindelijk is de vakantie aangebroken waar we al een tijdje naar verlangden – en de trip ging vanouds uitstekend: per trein naar Keulen, daar wat rondgebanjerd en tenslotte met het vliegtuig naar Izmir. Helaas was er een probleempje met een wiel, zodat we even op reparatie moesten wachten. Maar gelukkig gaat alles in Duitsland snel en konden we opstijgen. In Turkije aangekomen kwam de heerlijk warme wind ons tegemoed en bracht Yaşar ons veilig naar huis. Hier een paar prentjes:

Het achterraam van de ICE

Wachten tot de band verwisseld was

Het vliegtuig is gerepareerd en wordt volgeladen

Tijdens de wereldhavendagen kreeg ik het geweldige aanbod van Toon en Diana om mee te varen naar Delft. Dat deden we dus vandaag. Het weer was pet (stond ik als matroos buiten met regenjas en pet), maar dat geeft niks onderweg op zo’n mooie boot. In Delft monsterde ik af, liep 300 meter naar het station en twee minuten later op de trein naar Rijswijk. Makkie. Maar zie hieronder voor de foto’s tijdens de reis – want ik had natuurlijk de camera bij me met een paar van die prachtige Pentax SMC-M lensjes:

Hier voeren we de Leuvehaven uit en de Maas op met de vlag in top. O ja: vandaag is mijn verjaardag!

Sleepboot Buizerd lag te wachten om een marineschip weg te trekken

Met de Dickens voeren we op de Maas

Marineschip bij de torens van de Maastunnel

Een imposant Russisch zeilschip

Een zeer indrukwekkende viermaster!

Hier zie je het enorme schip nog eens van opzij

Samen met sleepboot Dickens op de Delftse Schie

het was niet druk; hier een vakantieschip voor ons

Dit is een gebied met veel historie!

We passeerden diverse kerken

Een kraan in de Leuvehaven

Zo nat was het af en toe. En gelukkig waren we meestal binnen… Let op de vallende regendruppels op de foto!

Maar wat kan dat water ontzettend mooi zijn!

Gebruikte camera: Pentax K100D. Lenzen: Pentax SMC-M 28 F/2.8 en 50 F/1.4

Afgelopen nacht heeft Jolande bij de schouwburg gebivakkeerd om goede kaartjes in de wacht te slepen. Dat is gelukt – en meer: ze heeft ook mooie foto’s geschoten. Deze, met rode kleurtonen overal, vind ik erg bijzonder:

Zaterdag met Philip naar Oost Flakkee geweest en vooral bij het Quackjeswater rondgestruind. Maar ook een stukje verder rondgekeken en tenslotte vol verbazing het vogelspitsuur gezien in schuilhut de visarend. Er is een overvloedige foto-oogst… laat ik beginnen met de boerenzwaluwen:

De jonge zwaluwen zijn al groot, maar laten zich nog graag voeren door de ouders. Deze ouder heeft al 1 lange staartpen verloren.

Boerenzwaluwen zijn niet zo bang voor mensen!

Grote- en kleine zilverreigers, aalscholvers en lepelaars in de lucht!

Een grote smaragdlibel

Bloedrode heidelibel

Een bruin zandoogje

Veel bonte zandoogjes te zien!

Nog een bont zandoogje

De Vlinderstichting telde ze vandaag

Een grote roofvlieg op Philip’s lens

Dus kon hij hem zelf niet kieken!

Dood hout blijft hier gelukkig liggen

Zo mooi kan een dode vliertak zijn

Een wespennest, uit een boom gevallen

Met nog levende larven en 1 laatste wesp

Wilde frambozenplant

Sommige bessen brengen al kleur in de zomer

Aan het einde van de dag gingen we nog even naar de visarend en zagen daar talloze ganzen, zwanen, diverse andere watervogels en… 94 lepelaars! Hier zie je hoe een enorm groot jong opzichtig om voedsel bedelt en daarmee de aandacht trekt van omstanders… die zicg allemaal afvragen of hij wat krijgen zal:

Eerst liep het jong hard achter de ouder aan

Tot de ouder er zelf gek van werd

En dat is wat het verwende jong wilde! Klik op de foto’s om de enorme lepel helemaal in de hals van de ouder te zien zakken:

Ik wil nog meer!

Nee dus: de ouder kijkt weg

Wegwezen tot het jong ophoudt

Het jong bleef nog een tijdje volgen met heftig op en neer gaande hals en kop… tot hij het eindelijk voor gezien hield. Toen werd het weer rustig op de plas….

Op een mooie, maar winderige maandagavond ben ik met David naar Scheveningen geweest, waar surfers en kitesurfers zich uitleefden in de woeste golven. Dat heeft heel wat plaatjes opgeleverd, zie deze oogst:





Na een tijd lang foto’s schieten in de zee hadden we een berehonger, die we stilden bij Simonis met geweldige visschotels.
Na het eten was het iets rustiger in zee en eiste de zon een hoofdrol op:

In de trein, spelend met een nieuw verworven Hoya 135mm lens maakte ik een aantal shots, met soms een verrassend resultaat.
Wat denk je van deze:

Het is een flink onderbelichte foto, genomen door het raam van de trein. Je ziet een afbeelding van de trein waar ik in zat, gespiegeld in het raam van een trein die er pal naast reed.

Op Rotterdam centraal station arriveerde een trein met een identiteitsprobleempje. Was het een steltram? Of een snoltrein, steptram, snoiltren, of…
Ik hou het maar op een snoptrein!

De Goudse Havendagen heten nu Gouda Waterstad en er is nog meer te beleven: maar liefst 4 dagen lang van alles rond het thema water in het prachtige Gouda. Dat zijn dagen dat ik trots ben om er te wonen!
Donderdagavond heb ik een lange ronde door de stad en langs de singels gemaakt met de digitale Pentax camera en 3 prachtige oude lensjes. Alles zelf instellen wordt daarmee beloond: dan blijkt hoe goed en scherp die oudjes zijn! Zondagochtend ben ik met diezelfde lenzen op een oude camera en een zwart-wit rolfilm de stad doorgeweest, maar ja: we moeten even wachten op het ontwikkelen van de film…

Zaterdagmorgen ben ik uitgenodigd door Anjo en Ad om de bijenvolken te bekijken in hun tuin. Hoewel het wat broeierig weer was – en de bijenvolken daardoor wat knorrig waren – was het een fantastische ervaring. Het fotograferen is wel erg moeilijk met weinig licht en heel beweeglijke beestjes, dus ik wil het graag nog eens proberen. Maar hier zie je alvast wat resultaten.
Op de tuin is nog veel meer te zien: talloze soorten planten en kruiden met daarop zoveel soorten insecten die ik nog nooit eerder zag…. en tenslotte de uitsmijter van de dag: een ransuil, die vanuit een wilg de mensen in de gaten hield. Dankzij de converter, die van mijn 180mm macrolens een 360mm tele maakt kon ik hem kieken tussen de takken door.
Ik kom hier zeker nog eens terug met de camera!

Op iso 800 en een groot diafragma zie je niet zoveel details, maar het plaatje is wel heerlijk warm…

Een bij vond een stukje was en ging aan de gang

Een drukte van belang als de raat uit de kast gaat

Deze ransuil hield ons een beetje in de gaten. Maar steeds draaide hij zijn koppie weg…