Rondom ons Turkse huisje zijn regelmatig gaaien te zien. Heel vaak in groepen en vooral heel vroeg in de ochtend communiceren ze onderling met korte geluidjes.
En soms komt er gewoon eentje langsvliegen voor een tussenstop:
De foto’s zijn gemaakt met de Pentax K-5 en 55-300mm lens. Op 300mm.
Polders geven leven aan het Hout. En Hout geeft weer leven aan…
De foto’s zijn gemaakt met de Canon EOS M en 22mm lens.
Tijdens een wandeling met Ellen kwamen we deze vervallen schuur tegen. We klommen over een hek om een kijkje van dichtbij te nemen – en de bouwval leek steeds meer op een verlaten woonhuisje…
Wie zou Miranda zijn?
De foto’s zijn gemaakt met de Canon EOS M en 22mm lens.
De Julianasluis in Gouda, tussen de Hollandsche IJssel en het Gouwekanaal, is een belangrijke schakel in de vaarroute tussen Rotterdam en Amsterdam. De provincie legt een tweede sluis aan naast de bestaande Julianasluis. Zo kunnen er meer schepen door en hoeven de kleine bootjes niet meer in een sluis met die enorme vrachtschepen.
Eigenlijk zou ik eens een artikel moeten maken over de sluizen in Gouda. In de Middeleeuwen moesten alle schepen door het centrum van Gouda. Het was zelfs verboden om een andere route te nemen en men was verplicht naast het betalen van doorvaartgeld enkele dagen in de stad door te brengen. Indertijd gebruikte men de Donkere sluis.
Tussen 1577 en 1580 werd de Mallegatsluis aangelegd omdat er grotere schepen door moesten. Maar die werd zo verwaarloosd, dat er een nieuwe Mallegatsluis schuin naast werd gebouwd – en die wordt nog steeds veel gebruikt.
Tussen 1932 en 1936 kwam er een veel grotere sluis buiten het centrum, de Jukianasluis. En daar wordt nu dus een tweede parallel naast gebouwd om o.a. de enorme hoeveelheden Heineken bier te kunnen vervoeren. Ziehier wat foto’s van de aanleg:
De foto’s zijn gemaakt met de Canon EOS M met 11-22mm lens.
Dit is een bijzondere tijd: er is nog bijna geen vorst geweest, de smienten vonden het nog geen tijd om te vertrekken en een verdwaalde grutto zal te smullen op de plas. Altijd wat te zien in ’t Weegje!
De veraf-foto’s zijn gemaakt met de Pentax K-5 en Sigma 50-500 lens; beide close-ups met de Canon EOS M en 11-22mm lens.
Nee, het is nog geen voorjaar. Maar het voelt als voorjaar!
De foto’s zijn gemaakt met de EOS M en 11-22 lens.
Buuf en Buum vallen van het ene speeltje in het andere. En ik doe natuurlijk graag mee!
Vandaag ben ik met Mathijs naar de tentoonstelling “NASA – a human adventure” geweest en die voldeed helemaal aan de verwachtingen. Werkelijk prachtig om de verhalen en objecten uit deze geweldige periode van de mensheid van zo dichtbij te ervaren!
De foto’s zijn gemaakt net de EOS M camera en 22mm vaste lens.
Vanochtend is Kees helaas overleden. Al enige dagen at hij wisselend en dat was niets voor hem. De dierenarts heeft haakjes van zijn kiezen gevijld, maar Kees wilde niet opnieuw gaan eten. Een aantal dagen hebben we hem “gedwangvoederd” en zijn buik gemasseerd om alles weer op gang te krijgen, maar niets heeft mogen baten. Vanochtend gaf hij aan alleen te willen zijn en waarschijnlijk had hij erge pijn. De weekenddierenarts bleek even later niet meer nodig want Kees is zelf ingeslapen.
Kees, je hebt ons zoveel goeds gebracht met je vrolijke gedrag en je goede humeur. Wat hebben we vaak samen renspelletjes gedaan in de tuin, een soort “schipper mag ik oversteken” – of beter: “haasje over”. De interactie met jou was uniek en heb ik nog nooit zo ervaren met een konijn. Je hebt me zoveel geleerd: alle puzzeltjes die ik je voorzette heb je opgelost en je draaide de puzzel zelfs om! Een time-lapse camera moest eraan te pas komen om te laten zien hoe je het flikte. Je hebt me geleerd dat een heel korte aandachtspanne geen belemmering is om tot oplossingen te komen. Je bleek ook een uitstekende graver: een van je gangen was een meter, de ander zelfs twee meter onder ons terras. Jouw pootjes en tanden waren zoveel geschikter om wortels van de bamboe uit te graven, daar kunnen mensen met spades niet aan tippen. En jouw manier van graafwerk afwisselen met sporten en ontspannen mag gerust als voorbeeld dienen!
Lieve Kees, het afscheid van jou valt heel zwaar en ik weet nog niet goed raad met het verdriet. De band met jou was uniek en ging veel verder dan anders tussen mens en dier. Dankjewel voor alles wat je gegeven hebt en hou een plekje vrij in de hemel!
Arie Jan
2013 is een jaar waar ik niet teveel naar achterom wil kijken. Toch doe ik dat wel en dan aan de hand van deze foto’s:
