Een klassiek amfitheater inspireert eindeloos met rechte en gebogen lijnen, hoogtes en dieptes, kleuren en contrasten. Vandaag maakte ik meerdere beelden om samen te voegen als “High Dynamic Range”.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm lens.
En dan ineens… is het weer tijd om naar Efeze te gaan: die ooit geweldige hoofdstad van het Azië van de oudheid. Wat heerlijk om deze prachtige plek bijna om de hoek te hebben.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm groothoeklens. En omgezet naar zwart-wit met Nik Silver Efex.
Toen we de eerste keer naar Miletos (of Milete) gingen was het per openbaar vervoer. Het laatste stuk moesten we in de brandende zon sloffen, maar wat was dat het waard! Grote delen van de oude stad waren deels onder water van de hoogstaande Menderes rivier en er waren enorm veel schildpadden.
Dat wilden we graag weer zien en dit keer lekker met het eigen autootje. Heerlijk weer, veel water maar… slechts één schildpad gezien als huidige bewoner. Wel veel andere beesten!
Zoals beloofd ook nog een stel beesten:
De meeste foto’s zijn gemaakt met de Sigma 100-400mm lens. Groot en zwaar, maar kwalitatief uitstekend. Ik denk er over die lens weg te doen en te vervangen door een 28-200mm exemplaar. Die laatste doet veel dingen beter voor dit soort foto’s. Maar afstand-shots zijn met 400mm toch serieus beter… De groothoekfoto’s zijn gemaakt met de Samyang 24mm lens.
Morgen is het kamelenworsteltoernooi van Selçuk. Een aantal kamelen en hun hoeders waren al aanwezig in de stad om zich aan het publiek te laten zien. Enkele hengsten waren al lekker in de stemming en hun staredowns ontaardden hier en daar al in opstootjes waar de drijvers hun handen aan vol hadden en het publiek schrik aanjoegen. Vooral toen nummer 2 zijn opponent zo ongeveer een vol terras vol theedrinkende Turken opjoeg 😉
De foto’s zijn gemaakt met de gelegenheids-camera: de Nothing phone (1) – jpg-beelden op volle sensor-resolutie zodat ik later nog kon knippen. In tegenstelling tot de – eveneens 50mpx – groothoeklens zijn de “normale” beelden prima van kwaliteit.
De weekopdracht “Black and White” lijkt een makkie – immers dat doe ik regelmatig. Naar de infraroodcamera grijpen was de meest voor de hand liggende actie – maar dat deed ik niet. Het werd de “bescheiden” RX100. Wel – na bewerking – heel verschillende resultaten!
Buiten was het koud, maar er was bijna geen wind en de zon deed geweldig haar best. Dan ga je naar het strand!
Omdat ik laatst goede recenties gelezen heb over een 20-40mm lens heb ik een Pentax-M 20 en 40mm lensje meegenomen om te zien of zo’n lens handig is voor een uitstapje als deze.
20mm is ideaal voor selfies. 24mm kan nog net maar 20 geeft meer spelingDus nog maar eens een paar gemaakt…Net voor het afdrukken zag ik mijn tenen in beeld – waar je nu schoenafdrukken ziet. Oppassen dus met 20mm 😉Vergezichten passen er altijd opEnig idee waar de life guard gebleven is? (foto is fors gecropt)Door met een ultragroothoek dichterbij te komen kun je het perspectief veranderenDit is met de 40mm lens en een andere hoek. Niet beter of slechter, gewoon andersFlink gecropt met de 40mm; deze was met de 20mm wel erg klein gewordenMet 40mm past er ook nog veel in het plaatjeAlles wat … verboden heeft…
Conclusies? De kwaliteit van de oude Pentax-M lenzen is toch wel merkbaar minder dan modern glas. Niet perse erg, het is tenslotte vintage materiaal.
Op deze middag had ik meer goede prenten kunnen verzamelen met de RX100 (omgerekend 24-200mm) of een 28-200mm die ik inmiddels heb besteld. Een verrassend goede ultrazoom lens die het ook in infrarood fantastisch doet. En niet erg zwaar of log is! Selfies zijn daarmee lastiger want meer gewicht en 28mm dus maximale armlengte… Erg? Nee want ik heb een foon voor dat soort dingen!
De 52frames uitdaging van deze week is “A new technique” – altijd uitdagend! Kort geleden zag ik een filmpje op Youtube van “Another Perspective” waar men macroprenten van zeepbellen maakte. Dat zou het worden!
Maar… de praktijk zonder sommige hulpmiddelen en in het bijzonder iets om de bellen wat steviger te maken werd het nogal een uitdaging. Eerst teleurstellend omdat ik niet hetzelfde effect kon creëren, maar even later werd het leuk omdat ik lekker aan het experimenteren sloeg. Met deze resultaten:
Deze is ingestuurd naar 52frames.com
De camera was de Sony A7R2 met Sony 90mm macrolens in manual-alles-mode, een flitser zat in een kleine reflector met diffusor. Verder heb ik diverse glaasjes en bekers gebruikt met afwasmiddel en water plus een rietje om bubbels te blazen.
Een nieuw jaar, een nieuwe set foto’s. Traditioneel wordt afgetrapt met… een zelfportret! Uitgevoerd als enkele opname van 2 seconden met een flitser die als stroboscoop 2 flitsjes per seconde strooit.
Week 1: zelfportretWeek 2: a new techniqueWeek 3: Black and WhiteWeek 4: Scene from a movieWeek 5: Shoot from belowWeek 6: Shoot from aboveWeek 7: UnexploredWeek 8: complementary colorsWeek 9: Move the camera (extra challenge: panning)Week 10: Symmetrical compositionWeek 11: RoadWeek 12: ChaosWeek 13: minimalisme
We hebben een universiteit in Kuşadası: hoog en droog op een heuvel met geweldig uitzicht over de stad. Eind 2023 ben ik met mijn infrarood-setje naar boven gewandeld.
Door het variabele filter heb ik allerlei “kleuren” foto’s geschoten; door die nog eens lekker aan te pakken met DxO en Nik zijn de prenten nog diverser geworden – ik heb geprobeerd om de effecten van klassieke film-types te benaderen. Met een paar ging ik wat verder los…
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R “full spectrum” camera met Tamron 28-75mm lens en Fotga variabel filter. Plus een zonnekap die via twee tussenringen op het filter past. Lekker knutzzelen!
Hieronder staan wilde “experimenten” waarbij LUT’s (Look Up Tables) zijn gebruikt om kleurtransformaties te maken:
Deze komt vrij dicht bij het effect van Kodak IR ChromeEn waarom het groen niet eh, erg groen maken?