Mijn tweede bezoek aan het Eiland van Brienenoord is in de winter. Het was fris, de oostenwind maakte het op sommige plaatsen echt koud maar het winterzonnetje warmde ons op andere plaatsen weer op – en zorgde ook voor een mooie warme kleurengloed:

Na het bezoek aan het eiland reden we langs het St. Claraziekenhuis dat gesloopt wordt:

De foto’s zijn gemaakt met de EOS M camera en 11-22mm lens
De reportage van het eerste bezoek vind je hier.

Van Buum is bekend dat hij graag in een doos zit. In dit geval zette Jolande een doos op tafel en terwijl ze naar boven liep om de troostvriendjes te halen waar de doos voor bestemd was zei ze “Buum zal zo wel in de doos springen”.
Nou, binnen 20 seconden zat hij er in.
Heel mooi was dat hij lekker bleef zitten en me de tijd gaf om een camera te pakken.
Wat een heerlijk guitige kop trok hij!

De foto is in raw geschoten met de EOS M, met een simpele USB-adapter ingelezen op de Android telefoon en daar met Photoshop Express geknipt en licht van kleurbalans veranderd. Verbazend dat dit zo goed werkt; dat een gratis programma op de telefoon die .CR2 file kon bewerken!

Wat mag 2018 gaan worden? Verrassend en onvoorspelbaar komen als eerste in me op. Over een jaar meer hierover.

Ondertussen zijn er ook prettige gewoontes die mogen blijven zoals vastleggen van vuurwerkpracht – maar dan wel effe anders dan anders. Pak de adviezen over vuurwerkfotografie erbij en schrap minstens de helft:

• Geen statief. Lekker uit de hand met een beetje hulp van het kozijn en een zak met boekweitdopjes zodat mijn beweging aan die van het vuurwerk wordt toegevoegd.
• Geen groothoeklens maar een forse teletoeter. In plaats van overzichten is er dan veel kans op onverwachte details. Scherpstellen wordt wel kritischer – of is onscherpte ook een joker in het spel?
• Geen moderne lens zonder chromatische aberratie. Laat die ‘lensfout’ maar eens lekker de kop opsteken!
• Geen ‘bulb’ instelling. Die werkt echt prachtig voor goed getimede opnames, maar waarom niet experimenteren met korte sluitertijden?
• Geen voorzichtige bewerkingen. Trek het experimentele door en zet de bijl in kleurprofielen, bitruimte, etc. En knal er bewust iets als een grove korrel doorheen.

Zoiets als het bovenstaande broeide in iets minder gestructureerde vorm door mijn hoofd alvorens ik de EOS M5 pakte, op de M-stand en 200 ISO zette en er een Pentax-M 200mm (met een adapter uiteraard) opdraaide.
Toen de vuurpijlen vlogen werd het prijsschieten op auto-repeat met diverse sluitertijden.
Na een gezonde nacht slaap was het een genoegen om het programma Darktable op de foto-oogst los te laten.
Hier zie je wat dit heeft opgeleverd:

In de laatste dagen van 2017 is het lekker om te knutselen aan onze media-apparatuur. Grote CD- en DVD-spelers, videorecorders en zelfs gerenommeerde versterkers gaan de deur uit voor… 2 bordjes amper groter dan een bankpas: het zijn de Raspberry Pi (model 3B) en een Hifiberry Amp2 klasse-D versterker die op de Pi past.

Ze zitten nu samen in een passende behuizing en de Top2000 schalt via dit mediawonder door het huis.
Maarre… uiteraard moest het spul wel even poseren!

De foto’s zijn gemaakt met de EOS M5 en Canon 28mm macrolens.

Dus… T-mobile is nu 100% eigenaar van 25% van de eigen aandelen???

Er valt nog maar zo weinig sneeuw dat je er meteen je kop in moet steken als het een keer valt. Voor vandaag was dubbel en dwars gewaarschuwd voor een code oranje. Yeah!
En aldus ging ik de deur uit met een camera die tegen een stootje en water kan.

De foto’s zijn met de Gopro in z’n waterdichte huisje gemaakt.

Jolande en ik kozen een goed moment tussen de heftige buien door om naar Tiia en Mathijs te gaan. In Gouda al zag ik iets bijzonders: het busstation zonder bussen (komt in de spits nooit voor).
Ook in Utrecht kwam de camera een paar maal uit de tas, een huishoudwinkel leverde geweldige beelden op:

De foto’s zijn gemaakt met de EOS M en 22mm lens.

Het wordt kouder en dan zoek je het warmste plekje. Dat is niet de vensterbank, maar de luchtstroom langs de vensterbank. Heel lekker en wat kan je daar nou gebeuren?

Foto snel gemaakt met de EOS M en 22mm lens.

Een stroboscoop is een knipperende lichtbron. Als dat je flitser is dan kun je in principe een foto maken waar een onderwerp meerdere keren in voorkomt. In de praktijk blijken er meer voorwaarden te zijn: omdat de sluiter tijdens het hele fenomeen open staat kan er veel licht naar binnen sluipen en dan is het effect niet zo mooi.
Kortom: bij een bewegend onderwerp graag heel weinig achtergrondlicht en in principe de camera op een statief zetten en vantevoren de focus vast instellen. Dat voor een volgende keer.

Deze keer heb ik ook geëxperimenteerd met juist een bewegende camera. Dat heeft de volgende fascinerende beelden opgeleverd:

De foto’s zijn gemaakt met de EOS M5, EF-M 11-22 en YongNuo flitser op 5Hz en 1/8 kracht.

Een deel van de tuin was niet alleen verzakt maar ook ondergraven door zowel een horde wilde bamboewortels als onze konijnen. Toen Jolande een keer haar been bezeerde doordat ze pardoes in een kuil viel was de maat vol en moesten we aan de bak.
Klinkers weghalen, bamboe uitgraven, ophogen en vlakken konden we nog wel zelf maar voor het echte vakwerk wilde Gerwin gelukkig helpen. Hier is de time lapse film van het herbeklinkeren: