“Rule of Thirds” was de uitdaging deze week. Met extra uitdaging “symmetrie”. Mooi.
De regel van derden legt een roostertje over je beeld zodat het in 9 vakjes verdeeld wordt – en je beeld wordt evenwichtiger of natuurlijker als belangrijke onderdelen op de kruispunten van het rooster staan.
Ooit was dat een van de geheimen van geschoolde vakfotografen, maar tegenwoordig wordt dat er bij iedereen ingeheid en heeft iedere camera – hoe eenvoudig ook – zo’n electronische “overlay” om je te helpen. Ook bij mij is dit ezelsbruggetje een standaard natuur geworden en dan… wordt het moeilijk om een foto te maken waar dat gebruik juist zelf in het zonnetje komt te staan.
Hier heb ik de vlakvulling zoveel mogelijk aangepast aan het rooster. Leuke oefening!Deze vissersboten vind ik te mooi om niet te kieken. Alleen de horizon volgt een roosterlijnBinnenkomst van de kervansaray – met rooster-vlakvullingDeze heb ik ingestuurd – beide kraantjes zitten op kruispunten van het roosterEenvoudige toepassing van de regel van derden: de grootste zuil volgt zo’n lijnHier volgt de vloer een horizontale roosterlijnHier een horizontale en vertikale lijnEn dan: gooi ik lekker die hele regel overboord en vervang ‘m door een “leading line”Er is nog een ander systeem om een prent in 9 vlakken te verdelen. Daar lijkt deze weer meer op
De les van vandaag: gebruik richtlijntjes als het uitkomt maar blijf vooral voelen of het beeld lekker is!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R met Kolari IR Chrome filter en Tamron 28-200mm lens.
We zijn al eens eerder in Magnesia geweest, maar ik kon er nog geen blogpost van vinden. Vreemd.
Hoe dan ook: dit is een redelijk grote archeologische site bij Ortaklar dus niet ver van ons Turkse plekje. Hier is ooit magnetisch gesteente gevonden en hebben veldslagen plaatsgevonden die onze geschiedenis veranderd hebben. Het huidige terrein bestaat uit twee gedeeltes en we hebben er vandaag een van bezocht. Later zijn we naar het archeologisch museum in Aydın geweest, waar diverse stukken uit Magnesia te bewonderen zijn. Lees de geschiedenis van Magnesia op Wikipedia.
Het origineel van deze zuilkop staat in het museum – zie verderopMuur van de ruïne van een moskee uit de 11e eeuwDit is PanDeze en de volgende foto zijn van de originele zuilkop uit Magnesia
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 compactcamera.
Veel zaken zijn beter als ze oneven zijn: een uniek object, humor-scenes in drieën, vijf of zeven vlaggen op een herdenkingsplaats, etc. De uitdaging van deze week is om dit in beeld te brengen. In het bijzonder beelden die minder goed zouden werken met een even aantal objecten.
Ik moet achteraf bekennen veel prachtige voorbeelden van twee objecten te hebben gezien: de symmetrie, de spiegeling, de wisselwerking tussen links en rechts… Die ga ik ook nog eens vastleggen.
Nummer 4 en 5 hebben zich een beetje verstopt. Morgen gaan ze door de yoghurt.Allerlei niet-symmetrieën en toch werkt hetWas er meer stabiliteit in het beeld geweest met 2 huisjes?Zomaar 3 lege bankjes op een zonnige zaterdagmiddag. What are the odds?Dit beeld had niet gewerkt met nog zo’n grote platpoot in zichtAlle overige hekken hebben een geel vierde figuurtje linksboven. Deze werkt beter!Een even aantal onevens hier: drie beelden en vijf vlaggen
De uitdaging van deze week is: deur. Met als extra: vertel een verhaal.
We leven gelukkig in een stad met talloze deuren die ofwel fascinerend zijn om te zien, dan wel leuren met verhalen om aan voorbijgangers te vertellen. Dat wisten we natuurlijk al en diverse van de gekiekte deuren zijn al eerder op de plaat gegaan maar toch… werd het een verrassende ontdekkingstocht.
Alleen de stickers op de linkerdeur staan “goed”. Wat is het verhaal; paste de rechterdeur niet zodat het hele ding ondersteboven gemonteerd is?Nee dit is geen raam maar een deur. Je komt er alleen niet zomaar deur 😉De boel is verbrand en ingestort, maar toch… nodigt de deur je uit om een kijkje te nemenOok hier wil ik wel naar binnen. De bloemen maken het vriendelijk, de stenen authentiek en het puntige stoepje heeft iets eigensVan deze deur weet ik alleen dat ‘ie me fascineert door z’n vele structuren. Zijn verhaal is vast degelijk en complexIs dit nog wel een deur? Een werkende? Geen idee maar mensen hebben er om onbekende redenen iets bijzonders van gemaakt. En wie heeft er “elk” opgeschreven?Heeft dit monument nog bijbelse tijden meegemaakt?Pas als de zon schijnt komt deze degelijke doorgang tot levenAfrika? Het Midden-Oosten? Nee hoor, gewoon bij ons in de stadWit, blauw en roestbruin. Mooie combiEen stukje Ottomaanse grandeur, ik verwacht boeiende oude verhalen achter deze deurKunnen deze deuren nog wel open? Of houden ze hun verhaal voor zichzelf?Zijn die muren echt zo fors? Hier hebben verhalen diepgangHoooge zuilen en laaage deurtjes. Wie woont hier???Zachtjes kloppen aubIk eh, ga even een deurtje verderopAchter deze deur worden de lekkerste gözleme gebakkenAchter saloondeuren zitten cowboys en ervoor staan paarden. Toch?Het verhaal van deze mensen is dat ze tot kort geleden een tussenwoning bewoonden
Het is maar liefst 14 jaar geleden dat we Aphrodisias bezocht hebben – hoogste tijd voor een nieuw bezoek. Dit keer met onze eigen auto ipv openbaar vervoer.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Tamron 28-200mm – die van 14 jaar geleden met de Pentax K100, mijn eerste digitale reflexcamera. Die foto’s staan hier.
We hebben een lang weekend gepland rond Karacasu en op de heenweg zijn we via Söke gereden – met een extra omweggetje om een bosbrand uit de weg te gaan.
Onderweg rond Koçarlı kwamen we door allerlei landschaptypes. Niet-beboste vlaktes waren door de maandenlange droogte nogal, eh, droog.
Verderop kwamen we het Adnan Menderes Demokrasi Müzesi tegen. Deze premier is vermoord tijdens een (mislukte) staatsgreep en is nu symbool van standvastigheid en democratie.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Tamron 28-200mm lens.
De 52frames uitdaging is “distortion”, dus beeldvervorming. De extra uitdaging is “vaseline”, waar ze direct aan toevoegden dat je dat spul niet meteen op de lens moet smeren. De vervaging van vaseline heb ik niet gebruikt voor onderstaande prenten. Na allerlei experimenten heb ik slechts één glaasje gebruikt. Maar daar wel héél diep ingekeken 😉
Met een blauwe LUT werd het resultaat best wel artistiekHier zijn de “krullen” in het glas goed zichtbaar door dichterbij te focussenDit cartoon-effect bleek een makkieHet lukt altijd wel om een model te vinden dat poseren wilDeze leek me heel geschikt om te uploaden naar 52frames.com
De foto’s zijn gemaakt met mijn Sony A7R2 en Tamron 28-200mm op 28mm kijkend in een frisdrankglaasje. Met een groothoeklens was het resultaat het fraaist en het goedkope glaasje paste keurig tegen het objectief zonder het duurdere glas te raken.
Belevi is een klein, maar vroeger belangrijk plaatsje waar we vandaag twee keren doorheen kwamen, al toerend “in de buurt”. Hier is een nogal uiteenlopend setje foto’s:
Met de Ford Courier en IR_Chrome filter op padJolande bezig met haar 52frames uitdaging van deze weekDe tuin van een restaurant – let op de watersproeierTel de druppeltjes!Water, omhooggespoten uit een buis
De foto hierboven is van het mausoleum van Belevi – helaas was de site afgesloten en kon ik slechts een prentje schieten door de roestige spijlen van een hek…
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R, Kolari IR_Chrome filter en Tamron 28-200mm lens.
Week 27: Triangular compositionWeek 28: SpoonWeek 29: Shape with lightWeek 30: WaterWeek 31: DistortionWeek 32: nachtfotografieWeek 33: DoorWeek 34: rule of oddsWeek 35: regel van derden met extra uitdaging: symmetrieWeek 36: Blue hour met extra uitdaging: aanvullende lichtbron(nen)Week 37: Beautiful viewWeek 38: LevitationWeek 39: Modes of transportation
Deze week mochten we van 52frames.com spelen met negatieve ruimte. Altijd leuk en niet te moeilijk.
Of eigenlijk: veel te makkelijk om bijvoorbeeld een objectje tegen een strakblauwe lucht te fotograferen. De “extra challenge” was “10-stop ND”. ND = Neutral Density; dit is een soort zonnebril voor je lens. Een flinke want 10 stops laat maar 1/2^10 = 1/1000 van het licht door. Dan kun je bij veel licht toch met een groot diafragma schieten of bij normaal licht een veel langere sluitertijd gebruiken – om bijvoorbeeld beweging in de lege ruimte uit te smeren en zodoende “leger” te maken.
Dat laatste wilde ik doen! Gewapend met de camera, lens en 8 + 2 (= 10) stops filter plus het onontbeerlijke statief in de ochtend (voor het tropisch warm werd) richting de Sevda heuvel gelopen. De harde wind en het filter wilde ik gebruiken om het groen van de dennenbomen “uit te smeren”. Dat lukte uitstekend, maar… alleen lege ruimte is saai. Mijn blinde vertrouwen dat er wel iets te vinden zou zijn in de voorgrond… bleek niet OK. Of ik had een selfie moeten maken.
Hoe dan ook, er waren nog meer dan genoeg alternatieven en de oogst zie je hier:
Categorie “te makkelijk”. Bij volle zon beweging in de vlag krijgen lukt niet zonder ND filter trouwens.Het “Duiveneiland” met afgevlakte golven – interessant is dat de golf-rijen wel genuanceerder wordenHier is niets aan bewerkt: gewoon puur natuur met ND filter (dus wel iets verzadigder kleuren)Dit is iets wat ik me een beetje had voorgesteld om te doen met de opdracht… de prent door een stevig filter halen maakt van de ruimte een buitenaardse ruimte en van de Aarde een andere planeet!
Gemaakt met de Sony A7R2, Tamron 28-200mm lens, K&F 8 + 2 stops ND en statief.
