In een bakkerij bij ons in het centrum kun je tijdens het kopen van brood zien hoe het gebakken wordt. Rij na rij gaan hompen deeg de oven in en en vlak er naast komen lekker knapperige baksel naar buiten. Die gaan per 50 in een grote krat en op weg naar de winkels.
Wij mochten fotograferen en genoten van de geuren van brood en de trots op het gezicht van de bakkers.
Op 27 oktober hebben we weer een rondreis gemaakt met Serap. Dit keer was het een hele lange dag met zoveel bijzonderheden dat woorden bijna tekort schieten. We hebben Sardes bezocht (dat we al kenden), stadjes met prachtige klassieke gebouwen en liefst drie natuurgebieden die hun gelijke bijna nergens ter wereld kennen. Meerdere keren die dag kreeg ik het idee op een andere planeet te staan!
Alle tijd dus voor veel bijzondere foto’s – in dit geval gemaakt met een infrarood-filter. In sommige gevallen is door het bijzondere licht nog iets toegevoegd aan de bizarre natuurlijke abstractie.
Allereerst gingen we naar Ulubey, waar je via een glazen terras een verbluffend zicht hebt op een “kanyon” – kleiner dan de grand canyon maar wel erg mooi!
Vervolgens gingen we richting een vallei: de Taşyaran vadisi. Nog afvragend wat het verschil tussen een canyon en een vallei is, werd ik alweer heel stil van de prachtige uitzichten. Na het afdalen naar de bodem van de vallei dook nog een verrassing op: zeer bijzondere gesteenten die gevormd zijn door eindeloze historische waterstromen door dit landschap:
En of dit allemaal nog niet overweldigend genoeg was, zijn we naar Koladokya gereden, een soort Kapadokya in het klein. Ook hier zijn enorme lagen van het aardoppervlak door water weggesleten behalve sommige plekjes – die nu als pilaren met een petje in het landschap staan:
De foto’s zijn gemaakt met de “full spectrum” Sony A7R met Kolari 590mm filter en Tamron 28-200mm lens. Omdat het gebruikte filter nog een stukje zichtbaar licht doorlaat zijn er talloze mogelijkheden om met kleur te werken en de foto’s nog surrealistischer te maken. Niet perse natuurlijker, wel – volgens mij – nog lekkerder 😉
Ödemiş is een leuk stadje, beroemd door heerlijke aardappelen. Maar er vindt meer plant-aardige activiteit plaats. Vandaag presenteerden allerlei kwekers en andere leveranciers zich op een beurs. Daar moesten we bij zijn!
Waarom zouden die dingen toch granaatappels heten? Nou… moet je zien wat er gebeurt als ze overrijp uit de boom pleuren:
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 24mm Samyang lens met 10mm tussenring om er een supergroothoekmacrolens van te maken. Met de knieën in de bloederige smurrie op straat 😉
Voor de 52frames uitdaging van deze week – panorama – wilde ik iets heel anders doen dan zo’n errug lang en laag standaard plaatje schieten. Wat als… iets of iemand een panorama al kant en klaar verzamelt en aanbiedt? Die is er: het depot van het Boijmans van Beuningen museum in Rotterdam.
Het zat me enorm mee: ik was die week in Nederland en het weer werkte ook nog mee: zon met heldere wolkenluchten. Gelukkig kon ik de neiging om erop los te fotograferen onderdrukken: zo’n fascinerend gebouw vraagt erom eerst rustig bekeken te worden en ideetjes te laten opborrelen.
Niet alleen het depot is bijzonder om zien: mensen die voorbij komen doen de grappigste dingen om te proberen naar binnen te kijken of zichzelf in die megalachspiegel te fotograferen, al dan niet met kinderwagen, fiets of elkaar.
Inclusief HRD “spookjes”The making of… maximaal ingezoomd om die kleine ikke te kieken 😉
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 in “bracketing” modus = meerdere foto’s met oplopende belichting om HDR prenten te kunnen maken. Dit omdat de verschillen tussen licht en donker erg groot waren (en de extra “challenge” deze keer ook nog eens HDR is – boffen hoor).
Eenmaal samengevoegd was de koek nog niet op en vroegen de foto’s om verdere kleurbewerking. Dat lukt picobello met zg. LUT’s – ik heb er zelfs een gebruikt die bedoeld is voor infrarood-foto’s.
Het vierde en laatste kwartaal van 2024 is aangebroken met weer een stel aantrekkelijke uitdagingen!
Week 40: A quiet moment. Extra challenge: golden ratio
Week 41: Panorama. Extra challenge: HDR
Weer 42: On the ground. Extra challenge: macrolens (in mijn geval een 24mm + tussenring)Week 43: NatureWeek 44: Baked. Extra challenge: portrait of a strangerWeek 45: Fill the frameWeek 46: PerspectiveWeek 47: High keyWeek 48: Low key. De honderdste inzending bij 52frames!Week 49: Roll of 24Week 50: Wabi SabiWeek 51: Black and White minimalism
Het was bijzonder fijn weer en er moest nog een foto komen voor de uitdaging “Golden ratio”. Fijn!
Ik ging met het OV naar de Maashaven en begon daar een redelijk lange wandeling langs Maas- en Rijnhaven. Diverse shots gemaakt met de “gouden regel” maar ook enkele bewust zonder.
Rijdend over de snelweg bij het dorpje Belevi, niet ver van Selçuk, heb ik regelmatig de contouren van een kasteel gezien. Eigenlijk een ruïne, boven op een heuvel.
De naam is ietwat denigrerend Keçi Kalesi, oftewel het Geitenkasteel. Aangenomen wordt dat het in de Hellenistische tijd al gebouwd is en aansluitend toebehoord heeft aan Romeinen, Byzantijnen, Seltsjoeken en Ottomanen. En nu dus Turken, die het kasteel niet gerestaureerd hebben, maar gelukkig wel met veel respect behandelen. Het terrein en de toegangsweg zijn schoon en de route is netjes aangegeven.
Die route is amper 2,5 kilometer vanaf station Belevi, maar gaat wel tot 400 metertjes omhoog over een soms goed, soms best uitdagend pad. Klimmen vergt een redelijk goede conditie, het afdalen een portie behendigheid. En zo de moeite waard: een prachtige route, een fascinerend vervallen bouwwerk, schitterende vergezichten over heuvels, dorpen en de Menderes rivier. Harry en ik zullen vanaf vandaag altijd naar boven kijken en zeggen: “daar zijn wij geweest!”
Keçi kaleci vanaf “beneden”Dit is een goed toegankelijk deel van het pad
De foto’s zijn gemaakt met de perfecte reiscamera Sony RX100
In de 19 jaren dat we regelmatig in Turkije komen zijn we slechts twee keren in het treinmuseum van Çamlık geweest. De eerste keer was best lang geleden dus werd het de hoogste tijd voor een nieuw bezoek.
Veel van de tentoongestelde locomotieven hadden in de tussentijd niet veel onderhoud meegemaakt. Jammer? Ja maar het verval voegt ook weer iets toe.
De foto’s zijn gemaakt met mijn full-spectrum Sony A7R camera en Kolari 720mm infrarood filter. De meeste met de Tamron 28-200mm lens, andere met de superlichte Samyang 24mm F/1.8
Kleur- en andere bewerkingen zijn gedaan met DxO Photolab en Nik Silver Efex.
We hebben hier zoveel plekken met grandioos uitzicht. En nog meer als je eerst een hoge heuvel op loopt. Uiteraard voegt het vallen van de avond nog veel moois toe!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Sony 12-24mm F/4 lens