Het was bijzonder fijn weer en er moest nog een foto komen voor de uitdaging “Golden ratio”. Fijn!
Ik ging met het OV naar de Maashaven en begon daar een redelijk lange wandeling langs Maas- en Rijnhaven. Diverse shots gemaakt met de “gouden regel” maar ook enkele bewust zonder.
Rijdend over de snelweg bij het dorpje Belevi, niet ver van Selçuk, heb ik regelmatig de contouren van een kasteel gezien. Eigenlijk een ruïne, boven op een heuvel.
De naam is ietwat denigrerend Keçi Kalesi, oftewel het Geitenkasteel. Aangenomen wordt dat het in de Hellenistische tijd al gebouwd is en aansluitend toebehoord heeft aan Romeinen, Byzantijnen, Seltsjoeken en Ottomanen. En nu dus Turken, die het kasteel niet gerestaureerd hebben, maar gelukkig wel met veel respect behandelen. Het terrein en de toegangsweg zijn schoon en de route is netjes aangegeven.
Die route is amper 2,5 kilometer vanaf station Belevi, maar gaat wel tot 400 metertjes omhoog over een soms goed, soms best uitdagend pad. Klimmen vergt een redelijk goede conditie, het afdalen een portie behendigheid. En zo de moeite waard: een prachtige route, een fascinerend vervallen bouwwerk, schitterende vergezichten over heuvels, dorpen en de Menderes rivier. Harry en ik zullen vanaf vandaag altijd naar boven kijken en zeggen: “daar zijn wij geweest!”
Keçi kaleci vanaf “beneden”Dit is een goed toegankelijk deel van het pad
De foto’s zijn gemaakt met de perfecte reiscamera Sony RX100
In de 19 jaren dat we regelmatig in Turkije komen zijn we slechts twee keren in het treinmuseum van Çamlık geweest. De eerste keer was best lang geleden dus werd het de hoogste tijd voor een nieuw bezoek.
Veel van de tentoongestelde locomotieven hadden in de tussentijd niet veel onderhoud meegemaakt. Jammer? Ja maar het verval voegt ook weer iets toe.
De foto’s zijn gemaakt met mijn full-spectrum Sony A7R camera en Kolari 720mm infrarood filter. De meeste met de Tamron 28-200mm lens, andere met de superlichte Samyang 24mm F/1.8
Kleur- en andere bewerkingen zijn gedaan met DxO Photolab en Nik Silver Efex.
We hebben hier zoveel plekken met grandioos uitzicht. En nog meer als je eerst een hoge heuvel op loopt. Uiteraard voegt het vallen van de avond nog veel moois toe!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Sony 12-24mm F/4 lens
Voor het eerst heb ik een uitstapje meegemaakt met de Kuşadası Zirve Dağcılık Ve Doğa Spor Kulübü. Ik hoop met deze fijne groep mensen nog veel boeiende wandelingen en andere evenementen mee te maken!
Met een professionele gids gingen we naar Efeze, waar gedurende de zomeravonden een aantal objecten verlicht is. Heel bijzonder en indrukwekkend!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Samyang 24mm F/1.8 lens.
“Rule of Thirds” was de uitdaging deze week. Met extra uitdaging “symmetrie”. Mooi.
De regel van derden legt een roostertje over je beeld zodat het in 9 vakjes verdeeld wordt – en je beeld wordt evenwichtiger of natuurlijker als belangrijke onderdelen op de kruispunten van het rooster staan.
Ooit was dat een van de geheimen van geschoolde vakfotografen, maar tegenwoordig wordt dat er bij iedereen ingeheid en heeft iedere camera – hoe eenvoudig ook – zo’n electronische “overlay” om je te helpen. Ook bij mij is dit ezelsbruggetje een standaard natuur geworden en dan… wordt het moeilijk om een foto te maken waar dat gebruik juist zelf in het zonnetje komt te staan.
Hier heb ik de vlakvulling zoveel mogelijk aangepast aan het rooster. Leuke oefening!Deze vissersboten vind ik te mooi om niet te kieken. Alleen de horizon volgt een roosterlijnBinnenkomst van de kervansaray – met rooster-vlakvullingDeze heb ik ingestuurd – beide kraantjes zitten op kruispunten van het roosterEenvoudige toepassing van de regel van derden: de grootste zuil volgt zo’n lijnHier volgt de vloer een horizontale roosterlijnHier een horizontale en vertikale lijnEn dan: gooi ik lekker die hele regel overboord en vervang ‘m door een “leading line”Er is nog een ander systeem om een prent in 9 vlakken te verdelen. Daar lijkt deze weer meer op
De les van vandaag: gebruik richtlijntjes als het uitkomt maar blijf vooral voelen of het beeld lekker is!
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R met Kolari IR Chrome filter en Tamron 28-200mm lens.
We zijn al eens eerder in Magnesia geweest, maar ik kon er nog geen blogpost van vinden. Vreemd.
Hoe dan ook: dit is een redelijk grote archeologische site bij Ortaklar dus niet ver van ons Turkse plekje. Hier is ooit magnetisch gesteente gevonden en hebben veldslagen plaatsgevonden die onze geschiedenis veranderd hebben. Het huidige terrein bestaat uit twee gedeeltes en we hebben er vandaag een van bezocht. Later zijn we naar het archeologisch museum in Aydın geweest, waar diverse stukken uit Magnesia te bewonderen zijn. Lees de geschiedenis van Magnesia op Wikipedia.
Het origineel van deze zuilkop staat in het museum – zie verderopMuur van de ruïne van een moskee uit de 11e eeuwDit is PanDeze en de volgende foto zijn van de originele zuilkop uit Magnesia
De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 compactcamera.
Veel zaken zijn beter als ze oneven zijn: een uniek object, humor-scenes in drieën, vijf of zeven vlaggen op een herdenkingsplaats, etc. De uitdaging van deze week is om dit in beeld te brengen. In het bijzonder beelden die minder goed zouden werken met een even aantal objecten.
Ik moet achteraf bekennen veel prachtige voorbeelden van twee objecten te hebben gezien: de symmetrie, de spiegeling, de wisselwerking tussen links en rechts… Die ga ik ook nog eens vastleggen.
Nummer 4 en 5 hebben zich een beetje verstopt. Morgen gaan ze door de yoghurt.Allerlei niet-symmetrieën en toch werkt hetWas er meer stabiliteit in het beeld geweest met 2 huisjes?Zomaar 3 lege bankjes op een zonnige zaterdagmiddag. What are the odds?Dit beeld had niet gewerkt met nog zo’n grote platpoot in zichtAlle overige hekken hebben een geel vierde figuurtje linksboven. Deze werkt beter!Een even aantal onevens hier: drie beelden en vijf vlaggen
De uitdaging van deze week is: deur. Met als extra: vertel een verhaal.
We leven gelukkig in een stad met talloze deuren die ofwel fascinerend zijn om te zien, dan wel leuren met verhalen om aan voorbijgangers te vertellen. Dat wisten we natuurlijk al en diverse van de gekiekte deuren zijn al eerder op de plaat gegaan maar toch… werd het een verrassende ontdekkingstocht.
Alleen de stickers op de linkerdeur staan “goed”. Wat is het verhaal; paste de rechterdeur niet zodat het hele ding ondersteboven gemonteerd is?Nee dit is geen raam maar een deur. Je komt er alleen niet zomaar deur 😉De boel is verbrand en ingestort, maar toch… nodigt de deur je uit om een kijkje te nemenOok hier wil ik wel naar binnen. De bloemen maken het vriendelijk, de stenen authentiek en het puntige stoepje heeft iets eigensVan deze deur weet ik alleen dat ‘ie me fascineert door z’n vele structuren. Zijn verhaal is vast degelijk en complexIs dit nog wel een deur? Een werkende? Geen idee maar mensen hebben er om onbekende redenen iets bijzonders van gemaakt. En wie heeft er “elk” opgeschreven?Heeft dit monument nog bijbelse tijden meegemaakt?Pas als de zon schijnt komt deze degelijke doorgang tot levenAfrika? Het Midden-Oosten? Nee hoor, gewoon bij ons in de stadWit, blauw en roestbruin. Mooie combiEen stukje Ottomaanse grandeur, ik verwacht boeiende oude verhalen achter deze deurKunnen deze deuren nog wel open? Of houden ze hun verhaal voor zichzelf?Zijn die muren echt zo fors? Hier hebben verhalen diepgangHoooge zuilen en laaage deurtjes. Wie woont hier???Zachtjes kloppen aubIk eh, ga even een deurtje verderopAchter deze deur worden de lekkerste gözleme gebakkenAchter saloondeuren zitten cowboys en ervoor staan paarden. Toch?Het verhaal van deze mensen is dat ze tot kort geleden een tussenwoning bewoonden