Op vakantie rond Jolande’s 62e verjaardag besloten we nu eens goed te gaan zitten voor de lichtshow die zich altijd rond deze tijd boven onze hoofden afspeelt. Moeder aarde baant zich dan een weg door een stofspoor van een ouwe komeet en dat geeft… oplichtend brandend gruis in de atmosfeer, beter bekend als meteoren.

Die lijken voor ons uit het sterrenbeeld Perseus te komen en daarom noemen we ze Perseïden. Meestal is het veel te licht om ze goed te kunnen zien, maar nu hadden we een mooi donker plekje gespot.

Het fotograferen ging… redelijk. Helaas kregen veel van die flitsen het voor elkaar om net tussen de foto’s door voorbij te komen, of zich te etaleren in een stuk firmament waar de camera niet op gericht stond 🙁 Hieronder staat de oogst die ik wel wist te vangen. Klik om ze groter te zien anders mis je iets…

De volgende avond heb ik een paar vliegtuigen die tamelijk dicht langs ons pension vlogen gekiekt. Ook leuk en smaakt naar meer.

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2; de sterrenhemel met de Samyang 24mm lens en de laatste twee met de Zeiss 55mm.

Iassos is een van de plaatsen waar de oude Grieken talloze jaren geleden al woonden. Door de jaren heen hebben er vele andere volken gewoond en nu… waren wij er 4 daagjes rond Jolande’s 62e verjaardag. Ons pensionnetje was, eh, vooral goedkoop dus we besteedden de meeste tijd buiten.

Het uitzicht was heel bijzonder: aan de overkant van de baai is de heuvel bezaaid met overblijfselen van muren en bouwwerken en zelfs in het water staat een ruïne

Meer informatie over de geschiedenis vind je op Wikipedia.

Uiteraard verkenden we meteen de omgeving; hier is een eerste overzichtje:

Niet de kleine reiscamera maar de grotere Sony A7R2 is mee geweest, want er waren nog andere fotografeerplannen deze dagen!

Wederom een fijne 52frames challenge: water. Wat wil je nog meer bij stralende zon en meer dan 30 graden. Nou… iets bijzonders als het even kan.

Heerlijk om te doen tijdens het sproeien van de tuin: de broes op een bananenblad zetten en met een korte sluitertijd (1/400) het water in streepjes veranderen. De “extra challenge” van 1/4000 seconde is hierbij niet gehaald. Dat zou deze prent minder actie meegegeven hebben.

Toch wilde ik iets anders, iets heeel anders doen. Dat werd een spiegel op tafel, de camera op A-stand, handmatig op de reflectie van m’n gezicht gefocussed, afstandsbediening in de aanslag en gieten maar met een flesje water:

Tomatensaus wordt in Turkije gemaakt als de tomaten overvloedig van het land komen. De potten worden in de winter opengemaakt om vleugjes zomer te proeven.

Het proces lijkt heel veel op het wecken dat in Nederland in mijn jeugd veel gedaan werd – alleen gaat het hier in kleinere potten met een draaideksel. De potten verschillen in maat, maar de deksels lijken wel hetzelfde te zijn. Deksels worden nieuw gekocht maar de potten (die je nieuw kunt kopen om een verzameling te starten maar ook gebruikte conservenpotten zijn bruikbaar) worden netjes ontsmet en hergebruikt.

Ieder tomaatje wordt gewassen, geschild en gesneden. De prutten verdwijnt dan in potten op een houtvuur om lekker door te koken – tot het tijd is om de potten te vullen.

Behalve de laatste drie telefoon-foto’s zijn de prenten geschoten met de Sony A7R2 en de Sony Zeiss 55mm lens.

In het kader van de foto challenge “Meaningful location” dachten we beiden meteen aan Priene. Dat is zeker een bijzondere locatie, want die raakt ons dieper dan vele andere.

De rust en tastbare geschiedenis zijn hier steeds weer bijzonder. En dat zie je op veel foto’s terug. Makkie dus – maar het luxeprobleem om er een uit te kiezen was groot aanwezig. Zou ik voor zomaar een bijzonder beeld gaan, een fraaie compositie, contrasten tussen oude resten en huidig leven of iets heel anders?

Het werd iets heel anders: Gears of the Gods – de tandwielen der goden. Dit zijn fragmenten van de kolommen van de tempel van Athene, maar zien er uit als tandwielen uit een geëxplodeerde versnellingsbak waarmee de goden de wereld rond lieten gaan. Totdat de moderne mens de regie overnam en zelf de wereld de juiste kant op probeerde te laten draaien…

De foto’s zijn gemaakt met de Sony RX100 camera.

En ja hoor: weer een foto uitdaging met meerdere kandidaat-prenten. En weer heb ik moeite met kiezen…

Infraroodfotografie nodigt enorm uit tot experimenteren. Het lukte om een leuke “bijvangst” te scoren op mijn zoektocht naar abstractie (zie eerder bericht). Dat was met de 28-75mm lens en variabel IR-filter.

Twee dagen later heb ik een ommetje buiten lopen uitstellen wegens de hitte, maar ben tegen zonsondergang toch gegaan met de 55mm lens en vast 720nm filter. De foto’s van de zonsondergang en gedeeltelijk belichte gebouwen leverden weinig bruikbaars op. Wel fraai zijn landschap-achtige foto’s (mag dus ook van de stad zijn, als er maar groen op staat) en een detail van een gigantische bloemtros. Die laatste nodigt uit om een keer bij goed hard licht met de 100-400mm lens op pad te gaan. Gewoon de hitte trotseren!

Hieronder staan de foto’s die met de Sony/Zeiss 55mm en vast R72 filter zijn gemaakt.

Volgende week is de 52frames uitdaging “Abstract” – een onderwerp waar ik veel van hou. Maken van abstracte beelden roept creativiteit en inspiratie in me op: als ik die maak dan zit ik lekker in m’n vel.

Tijdens het sproeien van de tuin in het late avondlicht zag ik het eerste beeld al voor me en haalde gauw de camera op. De tweede heeft een vleugje van de vorige challenge: reflectie. De laatste heeft ook camerabeweging (ICM, intentional camera movement) en heeft dankzij een vleugje Silver Efex ook een leuk 3D effect gekregen.

Camera: Sony A7R2; lens: Sony 90mm macro.

Inmiddels is de week van de abstractie aangebroken en heb ik een tocht gemaakt met de “full spectrum” camera en variabel infraroodfilter:

De bovenstaande prenten zijn allemaal vrij sterk bewerkt – wat nu eenmaal moet met infrarood. Maar met 35 graden buiten is dit een heerlijke binnenklus 😉

Vandaag vieren we Ringendag: het is 21 jaren geleden dat we elkaar een ring gaven, die eerst vriendschap en liefde – en later ook ons huwelijk symboliseert.

Drie keer zeven jaren na dato reflecteren we graag op onze relatie en die bloeit volop. Een goed moment om die reflectie vast te leggen.

De foto is gemaakt uit 25 “gestackte” ruwe prenten, de Sony A7R2 camera, Sony 90mm macrolens, statief, afstandbediening, een spiegel, twee jasmijnblommekes en natuurlijk de beide ringen.

Het derde kwartaal van ons 52 frames avontuur is aangebroken – hier zijn mijn inzendingen.