Wederom is een 52frames.com challenge inderdaad een… uitdaging geweest. Fotograferen vanaf een laag standpunt heb ik veel vaker gedaan (net als allerlei andere invalshoeken), maar dan gebeurde dat meestal als een variatie op iets anders. Nu draaide alles om de laagte.
Allereerst heb ik met de Sony RX100 diverse prenten gemaakt:
Deze trappen heb ik al eens eerder gekiekt (met de Pentax 150mm)Een klassieker – en een makkie want met zo’n hoog ding lijk je altijd laag te staanMet dit bankje ben ik tevreden: standpunt, perspectief, vormen…
Toch had ik iets anders in m’n hoofd: met een superlage camera vogels fotograferen. dat idee stamt van lang geleden aan het strand van s’Gravenzande waar meeuwen op laag water aan het jagen waren maar ik geen waterdichte camera bij me had…
Nu werd de Gopro Hero 4 weer eens uit de kast gehaald, de batterijen en de remote weer opgeladen en ingeladen voor een vogelavontuur.
Op het beeldenplein ontstond de eerste kans voor bijzondere prentenEen stenen reus van onderaf – met dat aparte perspectiefZo groot zie je babies niet vaakInmiddels groeit dit naar een standaard landschapsfotografie-onderwerpHier wilde ik heen: een bekertje tarwe van het plein-mannetje lokte het eerste model richting camera.Lekker spul die tarwe! De wifi-afstandsbediening van de Gopro was hier erg belangrijk zodat ik op veilige afstand kon blijvenNiet te geloven hoe snel dat spul wordt opgepikt!Dit is de foto die ik heb ingestuurd naar 52frames.com – de waggelpas van de vogel rechts, de schaduw van de meest rechter reus en de geweldige blik van het centrum-model doen het voor mij!
Als uitsmijter nog maar een foto van mezelf, al prutsend om de Gopro met afstandsbediening weer goed ingesteld te krijgen.
Merkwaardig hoe lang die Gopro in de kast heeft gelegen. Maar gelukkig wel meegeëmigreerd zodat ik er nog leuke dingen mee kan doen!
Een bağlama ofwel een saz is al gauw een meter lang:
Deze echter is rond de 15 centimeter!
De foto is gemaakt met een 10mm tussenring onder de 24mm Samyang lens zodat deze wel een groothoeklens blijft maar veel dichter bij kan scherpstellen. Dan kom je in het gebied van groothoek-macro – in dit geval “close-up” want met de dikkere tussenring komt het onderwerp letterlijk tegen het objectief aan te liggen.
Ik vind dit heerlijk om te doen en heb er al diverse keren eerder mee gespeeld, bijvoorbeeld met de 20mm Pentax-M.
Zoals beloofd in de voorgaande post met fleurige foto’s hier een setje foto’s die met een 720nm infraroodfilter op de Pentax-M 40mm lens zijn gemaakt. Ik had geen statief bij me en door het dubbele filter kwam er zo weinig licht binnen dat ik de iso lekker naar 6400 heb laten stijgen. Geen probleem, want Photolab maakt korte metten met de ruis!
Eenmaal ingelezen en door witbalans en “color wheel” acties heen heb ik enkele prenten ook in Nik plugins gesleept. Vooral het “bleach” filter van Color Efex deed bijzondere dingen.
Ik ben heel blij met deze foto: door het kleurenspel lijkt het een onderwateropname, nog versterkt door de wolkenslierten die wel golven lijkenDeze heeft alleen wat basisbewerkingen gehad: de originele kleur is hier juist fraaiGolven en schuim op een foto met wat langere sluitertijd dan gebruikelijkAls die paal er niet op stond, had het een prent kunnen zijn uit een boek over de prehistorie. Met of zonder een ineens opduikende dinosauriërLevende zaken lichten op en de hemel wordt donker. Door vignettering is het oplichten niet egaal en kun je dat accentueren door de verschillen in andere kleuren om te zetten.
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2, Pentax-M 40mm F/2.8 pancake + converter en een Hoya R72 filter. Allemaal uit de hand met hoge iso en diafragma F/5.6 omdat de lens anders erg vaag wordt.
Vandaag hebben we de dolmuş genomen naar Güzelçamlı en daarvandaan een flink stuk langs het strand gelopen. De Sony camera ging mee met de 24mm Samyang lens en de oude Pentax-M 40mm pancake. In dit bericht zie je enkele prenten die met deze lenzen in kleur geschoten zijn.
Daarnaast heb ik een Hoya 72R Infraroodfilter gebruikt op de 40mm – daarvan krijg je wat resultaten in een vervolgbericht.
Een monster kruipt het strand op….
Foto 4 t/m 6 zijn met de 40mm gemaakt; de rest met de 24.
De challenge “Opposite Colors” was een hele leuke die me enorm prikkelde. Natuurlijk wist ik wel wat over dit onderwerp en de verwarrende, verschillende manieren om ernaar te kijken. Hier hebben de organisatoren gewoon 1 methode gepakt en dan kom je op de plaat hieronder en toelichting hier.
En dan blijkt… dat ik in de praktijk niet veel verder kwam dan rood < — > groen. Maar dat andere combinaties ook veel vaker voorkomen dan gedacht. Jolande vond oranje en blauw naast elkaar hangend in een rek bij een kledingwinkel.
Ik besloot in het rond te kijken naar de combinatie paars < — > oranjegeel. Moet je kijken wat we gewoon in huis hebben:
Een verfkwast en roerhoutjeTwee naastliggende kleuren van de hangmatEn knijpers! In wel meer kleuren overigens 😉
De komende periode wil ik proberen om een oog te ontwikkelen voor meer van die kleurtegenstellingen – vooral degenen die altijd aan mijn aandacht ontsnapten!
Voor 52 Frames was de uitdaging deze week om een macro-foto te schieten. Een close-up is daarbij macro-achtig genoeg. Toen ik tijd kreeg om aan het maken van een leuke prent te denken werd het regenachtig weer en kreeg ik diverse andere activiteiten.
Op bezoek bij vrienden werd het volop takkeweer… maar gelukkig hield de regen plotseling op, de zon kwam krachtig te voorschijn en de natuur was vol met lekkere frisse kleuren en… waterdruppels.
Dit was de eerste keer dat ik de macro-stand op mijn nieuwe foon heb gebruikt: eigenlijk is dat een aparte camera = lens + sensor combinatie. Slechts 5 megapixel en lichtelijk overscherpt (kan ik nog aanpassen) maar wel een heel leuk resultaat:
Wel fijn om met die Samsung A73 altijd een macro-camera bij me te hebben!
Vandaag hebben we een auto gehuurd om er lekker op uit te trekken. We wilden eerst in Aydin langs de OPSMall in aanbouw en daarna lekker slingeren door de bergen.
Dat lukte prima en al slingerend kwamen we een “bruin bord” tegen = een bezienswaardigheid. Dat was het Cincin kasteel – ooit een indrukwekkend bouwwerk en nu deels een ruïne, deels handig funderingsmateriaal voor nieuwere bouwwerken.
Als je op een punt in Kusadasi staat met rondom zicht dan zie je een paar hoge heuvels: de berg met het standbeeld van Kemal Ataturk is dichtbij en goed zichtbaar… maar er is ook een heuvel met allerlei zendmasten er op. Eindeloos intrigerend om ook daar eens heen te gaan – en zo vertrok ik deze middag met camera en een 35mm lensje maar zonder een idee hoe ver en hoog het precies was…
Dat daar was mijn doel! De 35mm lens verkleint het beeld een klein beetje, maar op dit punt was ik de stad al bijna uitgeklauterdHemelsbreed is het helemaal niet ver tot de rand van de stad, waar de Ege Mahalessi ophoudt en de boomgaarden beginnenSommige huizenblokken worden hier een soort van in de boomgaarden gebouwdVoor me was het laatste winkeltje van de stad; ik draaide me om, zag een stukje Kusadasi en dat dit punt al een stuk hoger is dan de vorige beklommen “berg”. Met nog een heel stuk te gaan!De weg veranderde in een zand- en keienpad met af en toe een niet helemaal afgebouwd huisSommige paden zijn goed kerkenbaar gelukkigDit pas was ook nog goed te zien, dankzij het veelvuldige groen. Later in het jaar wordt dat een stuk moeilijker. Zelfs dit pad leek af en toe te verdwijnen – het was Google maps die me op het juiste spoor hield…De velden liggen er in de winter heerlijk groen bijBijna op de top is het uitzicht op het “achterland” geweldigYes, de top is bereikt!Er staat een indrukwekkend woud aan zendmasten, de 35mm lens kon ze niet allemaal in een beeld vangenUitzicht op de stad is fantastisch! We hadden vandaag weer een cruiseschip in de haven. Je ziet hier hoe laag de “stadsberg” lijkt!De zon begon al ietsje lager aan de hemel te staan: tijd om zelf ook af te dalen. Via de andere kant was geen optie dus gedeeltelijk dezelfde weg door de boomgaarden genomenTwee geitenTwee geiten vonden mij een beetje, eh, veemd of zoVoordeeltje van afdalen: de uitzichten!Dit is de laatste foto: een nieuwsgierig paard met op de achtergrond de top waar ik vandaan kwamIk heb een nieuwe foon – leuk om daar ook even een kiekje mee te schieten. Voordeel is dat meteen de GPS coordinaten netjes in de foto staan. Als alles klopt heb ik 350 meter boven zeeniveau gestaan dus ruim 300 meter omhoog vanaf ons huis!
GPS Latitude : N 37d 51m 36.243720s
GPS Longitude: E 27d 17m 12.403680s
GPS Altitude : 350.00m
De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Pentax-M 35mm lens.
Met het woord “stoel” doe ik dit object te kort. Daarvoor is ‘ie te classy, te bijzonder, te veel gemaakt met vakmanschap en met te veel… levenservaring. En daar staat ‘ie dan, uitgerangeerd naast een afvalbak.
De challenge van 52 frames deze week was “chair” met als extra challenge: “tell a story”. Dat laatste hoef ik niet zelf te doen, dat straalt dit object op deze plaats volop zelf uit.
Voor het kieken van een andere stoel had ik de camera bij me en opeens, later op de avond en onderweg terug naar huis… stonden we oog in oog met deze beauty.
De foto is gemaakt met de Sony RX100 – op iso 6400 en zelfs dan nog met een lange sluitertijd door de donkere plek. DxO Photolab wist wel raad met de ruis en dankzij de witte sticker op de vuilbak was de witbalans ook zo geregeld: van roodbruinachtig straatlampenlicht naar natuurlijke kleuren met 1 klik!
