712Wandeltocht door het Dilek nationaal park

posted by Aar on april 30th, 2010

Niet ver van Kusadasi ligt een fantastisch nationaal park met ongerepte, ruige natuur. De laatste vakantie heb ik daar een stevige wandeltocht gemaakt door de “Kanyon” van noord naar zuid. Met proviant, water en… een camera natuurlijk!

Afwisselend bewolking en zon tijdens het stijgen en dalen. Met alleen het geluid van de de wind, een rund en af en toe een zwijn…

De start van de tocht

Ruige rotsen en grillige natuur

Van planten en dieren…

Doorkijkje naar de Egeische zee

Een paddenstoelenparadijs

Mossen en varens: sprookjesachtig

Bossen, rotsen en het Griekse eiland Samos

Overal sporen van zwijnen

Tegenlichtopname van natte takken

Typische ruige dennenboom

Groen en fris of grijs en dood

Eenmaal over de hoge passen, achter de bergen wordt de zee aan de overkant zichtbaar. En dan nog een flink eind bergaf lopen!

Verweerde rotsen

Een soort natuurlijk beton met stenen

Bijzondere winterkleuren van o.a. bomen

Enorme, holle platanen

Kruispunt van wandel en mountainbike routes

Platanenbollen in tegenlicht

Het oude, oorspronkelijk Griekse Doganbey ligt zwijgend in de bergen. Het zijn veelal tweede huizen van rijke Turken

Veel nesten in dennen, gesponnen door rupsen

Opvallend gekleurde steen bij een oude waterval

Putters deden zich tegoed aan zaden

Ik heb heel veel merels, putters en roodborsten ontmoet

Slingerend daalt het pad af langs het oude Doganbey

Eenmaal weer in de bewoonde wereld (nou ja, ik zag een herder en een boer) tussen het oude en het nieuwe Doganbey hoorde ik dat er geen bus meer naar de dichtsbijzijnde stad ging. En dat er geen hotel of pension open was in de winter…
Een heel vriendelijke boer heeft me geholpen door me met zijn oude Sahin naar Soke te brengen. Zo goed en kwaad mogelijk (met mijn beperkte kennis van Turks…) kletsten we over de streek (er staan veel katoenfabrieken en ook bekende jeans worden hier gemaakt), zijn tuin en boomgaard en Turkije in het algemeen. Met een tas vol versgekregen mandarijnen en citroenen werd ik netjes bij het busstation afgeleverd. Het was een zware (zo’n 22 kilometer in de bergen op losse ondergrond) maar fantastische dag – helemaal alleen in de grote natuur en dan weer tussen fijne mensen.
Enne… die nacht sliep ik bijna door een zware storm heen…