Deze week was ik op zoek naar chaos. Want dat was de 52frames uitdaging. Eerst wilde ik iets doen met wolken van bloeiende bloesems. Het volgende idee was om meerdere opnames met hele korte sluitertijd over elkaar te plakken van viooltjes die flink waaien in de wind. Dus geen bewogen beeld, maar een resultaat met de bloemen in allerlei posities door elkaar boven een stabiele pot.

Maar het liep anders: ik vond een spin. Een die niet voor me wegliep, bewoog door de wind en op z’n rug lag. Dood.

Het interessante was dat de poten netjes in een ruststand stonden, van bovenaf gezien best wel georganiseerd. Op zoek naar chaos lukte het van opzij een betere hoek te vinden. De resultaten heb ik bijgesneden en nog even door een leuk filter gehaald:

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 90mm macrolens.

Boomgaarden met tere bloesems die een transparante kleurwaas geven: die wilde ik al lang goed op de plaat krijgen. Hier is een oefening op weg naar hoe ik het wil:

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Tamron 28-200mm lens.

Met de fotografieuitdaging “Road” in het achterhoofd tufte ik naar Efeze op een vroeg ochtenduur. Er waren al diverse groepen mensen, dus weinig lege straatjes. Maar ach, wat ooit een grote, drukke stad was moet ook weer niet te leeg overkomen. Wederom vind ik de foto’s in zwartwit beter de sfeer uitdrukken dan hun kleurvarianten. Omdat er lekker veel foto’s waren ben ik in de bewerking af en toe nogal “los” gegaan.

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 camera en Tamron 28-200mm lens.

Filters zijn glaasjes die je normaal gesproken voor op een cameralens draait om een bijzonder effect te bereiken: extra lange sluitertijden, polariserende filters tegen spiegelingen, kleurfilters en uiteraard frequentie-filters om bijvoorbeeld alleen infrarood “licht” door te laten. Nu heb ik zo’n filter, die niet op de lens, maar pal voor de camera-sensor zit: een 720nm filter van Kolari Vision.

Leuk filter, want die doet het met alle lenzen. Altijd goed dus. Hoewel… Mijn Pentax-M 20mm deed het helemaal niet met een “gewoon” filter (stelde totaal niet scherp) en doet het nu… erg matig: “oneindig” is nog steeds vaag, maar dingen op een paar meter afstand worden wel scherp.

Moderne “meedraaiende” lenzen zonder begin of eind doen het uiteraard altijd goed. Hier zijn testfoto’s van de omgeving van ons huis:

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R met 12-24 F/4 lens

Symmetrie is werkelijk overal te vinden. Vooral in de natuur, maar zeker ook in de mensenwereld. Laat dit nu ook nog eens de uitdaging van 52frames zijn – waarbij het onderwerp ook iets mag zijn dat op andere wijze repeteert. Een perfecte reden om op zoek te gaan.

De oogst zie je beneden, verstopt tussen niet-symmetrie foto’s die te fraai waren om niet te publiceren!

En toen… dook ik de Markthal in

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 12-24mm groothoeklens.

Na dagen met waterig, kouwelijk en winderig weer was het vandaag ineens schitterend weer. Tijd om lekker naar buiten te gaan dus!

Een goede gelegenheid om testshots te maken met een 28-200mm zoomlens en meteen even te oefenen om shots te maken voor het 52frames thema “Move the camera”. Dat mag van alles zijn maar de extra challenge is meebewegen met iets dat voorbijkomt.

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Tamron 28-200 lens.

Meebewegen met langzame dingen als wandelaars of boten is bijna niet te doen. Auto’s en fietsers die van een brughelling afzoeven zijn veel makkelijker. Neem een sluitertijd tussen 1/5 en 1/30, bij veel licht de allerlaagste iso-waarde en pre-focus (door het sterk geknepen diafragma wordt scherpstellen lastig voor de camera).

Als ik naar Mathijs reis is het fijn om via station Amsterdam Amstel een wandeling langs de Amstel te maken. Een groothoeklens op de camera en wolkenweer maken het feestje compleet:

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 12-24 F/4 lens.

Het is de hoogste tijd om de wereld te verkennen met een brede blik: wijder dan mijn ogen kunnen zien. Een lang gekoesterde wens is in vervulling gegaan door de aanschaf van een gebruikte 12-24mm lens.

Daarmee kijk je zo naar Gouda:

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en 12-24mm F/4 lens.

Het was alweer een tijdje geleden dat we de tempel van Apollo hadden bezocht in Didim. Op de een of andere manier gingen andere plaatsen voor, misschien omdat Didim maar een echt grote bezienswaardigheid heeft. Maar toen we arriveerden bleek dit helemaal onterecht want deze tempel is echt enorm groot en indrukwekkend. En oud: na een klinkende overwinning heeft Alexander de Grote een oud tempeltje vervangen door deze reus. De Romeinen, Byzantijnen en Ottomanen hebben er weinig aan veranderd (er heeft wel een kerk gestaan in de binnenruimte) dus het gebouw is ook nog erg origineel.

Ik knoopte er een focus-onderzoekje aan vast: welke brandpuntafstanden moet je camera hebben om zo’n enorm gebouw vast te leggen? Mee gingen mijn wijdste lens: de Pentax-M 20mm en de Samyang 24mm. Conclusie: 20mm is wijd genoeg, wijder zou wellicht niet veel extras opgeleverd hebben. Maar toch… wil ik zo graag stapjes richting nog wijder leren zetten…

En dan… is het tijd om naar binnen te gaan:

En dan weer naar buiten:

De foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en Pentax-M 20mm (eerste helft) en Samyang 24mm. Verschillende foto’s zijn HDR prenten: de camera schoot een aantal opnames (uit de hand) met verschillende belichting – die zijn uitgelijnd en juist belicht in Nik HDR.

Tijdens het uit- en opruimen van de tuin van onze buuf vonden we onder en oude kast… de schedel van (waarschijnlijk) een kat. Voordat we toekwamen aan het voorzichtig verkennen en opruimen van wellicht nog meer gruwelijkheidjes kwam een nieuwe 52frames uitdaging voorbij: Unexplored.

Tijd dus om deze bijzondere plaats te ‘exploreren’ met hulp van de camera met macrolens en twee lampjes: een witte en een rode. Spannend was het het!

Gemaakt met de Sony A7R2, Sony 90mm macrolens, bedrade afstandsbediening, wit en rood licht, DxO Photolab, Zerene stacker en wat tijd.