Afgelopen zaterdag ben ik bij Mathijs op bezoek geweest in Breda. Ondanks het gure weer zijn we naar de binnenstad gewandeld om te winkelen en onderweg kwamen we langs het Spanjaardsgat. Volgens een verhaal lieten de Spanjaarden hier een gat in hun verdediging vallen, zodat de stad in 1590 ingenomen kon worden. Het is een prachtig oud stukje stadszicht met twee zeven-kantige torens. Je kunt er wat lastig bijkomen omdat men heel hard aan het graven is om een voormalig riviertje weer door te trekken naar de oude stadsgracht. Het lijkt raar, maar ik heb geen foto van de kerk genomen… nog een goede reden voor een bezoek aan Breda!

De foto is met de W800i genomen in de panoramastand: een hulpmiddel om 3 plaatjes aan elkaar te plakken. Dat is matig gelukt: zie je de plakplekken in de foto?

Gelukkig is er nog sneeuw gevallen in de winter 2005/2006 – zelfs iets meer dan vorig jaar. Zie hier een paar plaatjes uit een winters Rijswijk!

Deze ochtend bleef de verse sneeuw lang op de bomen liggen

Een enorme paddestoel op een boomstronk, gevuld met verse sneeuw

De narcissen lieten zich niet van de wijs brengen door een beetje sneeuw

Vandaag met Philip naar de Oostvaardersplassen geweest: een uitgestrekt en wild natuurgebied, waar talloze plant- en diersoorten voorkomen. Langs de grote waterplassen staan schuilhutten, waar je zonder de dieren te storen van alles kan zien. Door de grote afstanden is het erg handig om een telescoop of telelens mee te nemen. En dan nog zaten we vaak op het randje van het haalbare en werden de foto’s toch nog wat vaag… In dit log staan de beste stukken van foto’s, die je een goed beeld geven van een dag woeste poldernatuur! Het is wel een ruige omgeving, maar de natuur wordt een flink handje geholpen om zijn gang te gaan. Kijk maar eens naar deze plantengroei:

Er waren heel veel dode bomen, prachtig overwoekerd met mos

Omgezaagde bomen worden een ideale plaats voor mossen en paddestoelen Van dichtbij genomen met de W800i

Deze paddestoeltjes groeiden op een wilg aan de overzijde van een sloot. Gelukkig haalt de Swaro ze heel dichtbij!

Bij het bezoekerscentrum is een vijver, waar grote karpers zwemmen

Reeën had ik eerder gezien, maar edelherten nog nooit! Andere grote dieren waren wilde paarden en galloway runderen – prachtig!

De enige buizerd die zich vanuit een schuilhut liet kieken. Met de Swaro op 50x en de camera ook nog eens op volle zoom…

Toen een grote gans nabij kwam huppelde een groepje snippen over het dijkje. Ik kende ze alleen van het briefje van 100 gulden…

Een snip in het water is goed te zien, maar op het land werkt de camouflage bijzonder goed!

Er waren veel bergeenden, die soms wat snel zwommen op de golven. Ze waren al aan het baltsen; een prachtig spel op het woelige water

Ik had nog nooit kolganzen gezien… Dit zijn ze: kleur en tekening lijken op een grauwe gans, maar bij de snavel zit wat wit

Hier zie je een wilde zwaan: die is iets anders dan de knobbelzwaan. Zonder knobbel dus en met een geelachige snavel

Langs een oever stonden een blauwe- en een zilverreiger te dromen. Later ging de zilverreiger actief vissen.

Nog een actieve jager in actie!

Het was een bewolkte winterse zondag en er viel zelfs geruime tijd natte sneeuw naar beneden… Tijd om iets te doen wat ik al lang wilde doen: de microscoop gebruiken en daardoor foto’s nemen. Nou, wat een ervaring: het gaat best goed met zowel de telefoon-camera als de Canon. Met die laatste gaat het iets moeilijker, maar ik ga een adapter maken, waarmee het beter moet kunnen. Het begrip scherptediepte komt bij een microscoop genadeloos om de hoek kijken: bij een dun draadje of zelfs aansluitende celletjes moet je steeds met de diepte spelen! En zo moet je kiezen hoe een foto moet worden! Ik weet wel dat ik nog een heleboel moet leren, maar de eerste resultaten zijn best leuk: zie hieronder.

Een dun schilletje van knoflook bestond uit erg lange cellen en deze opvallende spiraalvormige structuur. Gekiekt met de W800i en met een forse vergroting

Dit is lycra, een elastische stof waar Jolande een BH van maakte. Je ziet allerlei patronen van draden in een losjes geweven stuk. Met ongeveer 80x vergroting op de scoop.

Cellen in een dun stukje appel, gesneden uit een klokhuis. Er bleven meerdere lagen cellen en je ziet meerdere celwanden. Genomen met een flinke vergroting (ongeveer 500x)

Hoewel sommige watervogels door het dunne ijs zakten bleven deze staan

Torenvalk mannetje, dat zich niets aantrok van honden en digiscopers. Dook steeds even een weiland in en kwam ook weer terug. Tot een kauw verscheen…

Reiger, die enkele zwanen heel dichtbij liet komen zonder gedonder

Mannetjes slobeend met zijn overmaatse snavel

Kort geleden kreeg ik de grauwe ganzen ook voor de lens, maar nu is de prent onbewogen!

Brandgans die even een tukje doet, maar mij wel in de gaten houdt

Een erg moeilijke vogel om te kieken: een zeer beweeglijke waterhoen

En zo werden de beesten geschoten: een houten adapter verbindt de telescoop met de camera

Gisteren is het gelukt om een acceptabele adapter te maken tussen scoop en camera, dus nu zijn er de eerste resultaten! Na enkele experimenten heb ik voor multiplex gekozen met vleugelmoeren, boutjes en rampamoeren. En dat werkt: nu kan ik de timer aanzetten en zodra de camera afdrukt heeft het statief alle bewegingen gedempt! Het was enkele graden boven nul en hier en daar was het ijs zo dun, dat vogels er doorheen zakten… Het blijft een gok om mooie beesten tegen te komen in het Goudse Hout, maar het is best gelukt: vooral de torenvalk deed me de adem inhouden… Het beest was er rustiger onder dan ik!

De metaalachtige glans betoverde de bezoekers

Tijdens Gouda bij Kunstlicht 2005 waren hele nieuwe kleurtekeningen te zien op het stadhuis. Zie verder in dit log voor een hele bonte variant. Een meer ingetogen versie met oranje vlakken heb ik niet voor de camera gekregen omdat deze net gewisseld werd… Maar deze uitvoering, die het stadhuis laat glimmen als van metaal heb ik een paar dagen later te zien gekregen. Jolande had onze camera bij zich en ik besloot – zonder statief – een gokje te wagen met het toestel op een dranghek gedrukt en de zelfontspanner ingeschakeld. Dat ging heel goed, alleen het perspectief was niet zo mooi wegens de plaatsing (ver links van het midden) en de groothoekinstelling om de hele gevel te zien. Met digikam heb ik dat behoorlijk kunnen bijtrekken: goed genoeg om het plaatje te laten zien!

Ingmar met de Nokia

Hannah met de V800

Daimas met Ellen’s toestel

Op Jip’s verjaardag gebeurde het dat de telefoons ter tafel kwamen. Onder de argusogen van de volwassenen pakten de kids (onder de 12 en eentje boven de 40) de foons en schoten plaatjes met de ingebouwde camera’s. Met infrarood en bluetooth wisselden we plaatjes uit van het konijn, een slapende Ellen en natuurlijk maffe prentjes. En ik kan het niet laten om een kleine oogst in dit log te zetten…

Dit was een dag om te genieten van het weer en de luchten. Wat ben ik blij met mijn cameratelefoon!

De ochtendhemel, gezien vanaf het tramperron

Avondlucht, genomen door een raam op de 3^e etage waar ik werk

De winter 2005/2006 is een vreemde: de weermannen op de radio weten er niet zo goed raad mee, want deze Koning Winter laat zich niet in de kaart kijken! Als het hem uitkomt haalt hij diep, diep adem en richt een ravage aan onder pluus… Bij Shell lag een treurig hoopje doek en baleinen in de hal. Later tijdens middagwandelingen besloot ik de trieste hoopjes buiten maar te kieken om ze zo een stukje eeuwig leven terug te geven…

Gecrashte paraplu onder de vele vlaggen van het Europeese patentkantoor

Veelkleurig exemplaar bij een heggetje langs de A13 in Rijswijk

Bij het station lagen deze twee slachtoffers… Gedeelde storm is halve storm?

In bijna alle sloten waren meerkoeten te zien, maar in dit weiland waren er zeker 150 in een grote groep aan de wandel

Vandaag met camera en telescoop naar de Reeuwijkse plassen geweest. Gisteren heb ik geprobeerd on de apparaten goed te koppelen, maar dat is niet gelukt, zodat ik de camera losjes achter de scoop moest houden. Zonder te trillen natuurlijk, anders krijg je een bewogen foto. Maar met temperaturen rond het vriespunt viel dat niet mee… Op de plassen waren heel weinig vogels te zien, alleen een paar meeuwen en vissende aalscholvers ver weg. Langs het pad zag ik wel heel veel vogels: vinken, roodborstjes en verscheidene winterkoninkjes. Die kleintjes kon ik niet fotograferen omdat er veel teveel wandelaars waren… Maar door de scoop was het wel enorm genieten van ze! Helemaal aan de overkant van de plassen, niet ver van Bodegraven, kwam ik de eerste ganzen tegen. Grotere groepen, maar ook kleinere. En in de lucht diverse formaties. Prachtig hoe ze onderling communiceren! Toen ik eindelijk verkleumd naar huis ging cirkelde een buizerd rondjes boven mijn hoofd…

Een reiger stond 20 meter verderop te vissen

In grotere en kleine groepen kwam ik grauwe ganzen tegen. In de verte ook onbekende eenden, maar die waren te ver voor de camera…

Langzaam liepen de ganzen door de weilanden en vlogen het liefst over de koude sloten heen.