5791Naar Kroatie: dag 3

posted by Aar on juli 21st, 2019

De nacht was heel bijzonder en eigenlijk met veel te weinig slaapuren. Ik heb enorm genoten van het Rockpalast Loreley evenement aan de overkant van de Rijn. Om 0:00 was dat afgelopen. Voor de taloze treinen aan beide kanten van de rivier is het nooit afgelopen. Ook niet voor het zware wegverkeer. Vervolgens kwamen er hysterische ouderen voorbijzwalken en tenslotte schrok ik wakker van de aanwezigheid van iets in de tent. Iets?

Een egel dacht ik. Maar die was niet te zien. Toen bleek dat er hardop geritseld werd onder het grondzeil. Ik werd nog een paar keer gewekt toen mijn gast een beker omgooide en aan plastic zakjes stond te ritselen… Altijd pret in die grote tent.

De eerste tientallen kilometers voerden verder langs de Rijn en mooie stadjes met fascinerende oude gebouwen van ruïnes tot imposante burchten zoals Rheinstein. Er zijn ooit nogal wat hertogen, graven en baronnen geweest met stoere stenen optrekjes. Het zo superleuk zijn om eens een vakantie houden langs de rivier en al die prachtige plekken te bezoeken. Maar vandaag stond Ellwangen als einddoel in de routeplanners.

We wilden flink wat meters maken vandaag en zo deden we een stuk snelweg. En zo gebeurde het dat een wolkbreuk zich leegbrak in mijn open autootje. Geen kans om het dak dicht te gooien want er was net even geen afrit en stoppen op de vluchtstrook was levensgevaarlijk met zo weinig zicht dus er kwamen emmers met water binnen. Later op de camping ben ik nog uren bezig geweest om de auto volledig leeg en weer droog te maken. De slaapzak die over het hele bagagegedeelte lag heeft me deels gered: plassen ter grootte van kopjes water bleven daar gewoon op staan en konden zo worden afgegoten.

Uiteindelijk kreeg ik alles weer droog en had Ulli er ook weer zin in:

Ik vond het wel jammer dat de reisgenoten niet aanboden even met iets te helpen. Of open te staan voor samen koken: ze begonnen ieder voor zich een potje eten te maken terwijl ik nog tijden met de gevolgen van de nattigheid bezig was. Maar ach zo kon ik wel mijn kooktoestel uitlenen aan een jong stel die zonder zo’n ding op reis waren gegaan.

Tenslotte werd duidelijk dat de reisgenoten geen zin hadden om de extra kilometers te maken om Jolande donderdag op te halen in Wenen zoals we afgesproken hadden. Daarmee scheidden zich de wegen en zou ik alleen verder moeten. Ook goed, maar niet wat ik me van het samengaan had voorgesteld.

En dan de GPS gegevens – let op hoe we ook hoogtemeters gemaakt hebben: