De Oude Haven bij station Blaak en de bekende kubuswoningen is een van de plaatsen met de oudste havenactiviteiten. Hier bij de monding van de Rotte ontstond al vroeg bedrijvigheid in de tijd dat Rotterdam nog een dorp was.
Nu is het nog steeds een bijzonder plekje met een museumhaven met werf, Nederlands oudste “wolkenkrabber” en gezellige horecagelegenheden. Een impressie:

Plaquette Nederlandse Stoomboot Maatschappij

Luxe motorschip Risico

Groot motorschip Bor. En motor met zijspan

Zeilschip met kluiver

Laag schip met leuke details

Schip geheel onder tuig

Een prachtige werf siert de haven

Bijzonder restauratieobject met hoog achterschip

Rook uit de kachel gaf zelfs die nostalgische geur

Overzicht van de haven met de kubuswoningen

Prachtige klanken van een saxofonist

Het Witte Huis

Werf, met de Willemsbrug

Detail van een ankerlier

Er werd druk gewerkt op de werf

Tussen Gouda en Waddinxveen, waar de spoorwegen naar Den Haag en Rotterdam uiteen gaan, ligt een prachtig natuurgebied met een plas, diverse sloten en een ondergelopen weiland. Iemand had me getipt dat daar alweer grutto’s te zien zijn en daar moest ik bij zijn!
Eenmaal van de fiets gestapt viel ik van de ene verbazing in de andere wat hier allemaal te zien is! Kijk maar mee:

Zo ziet het landschap er uit met allerlei paadjes, kreekjes, knotwilgen, elzen, etc.

De rietstengels van vorig jaar

Futen genoten van de middagzon

Een groep smienten schrok op van een fazant die plotsklaps overfladderde

Smienten op het dunne laagje ijs

Het ijs gaf mooie spiegelingen

Een mannetje krakeend tussen water en ijs

Smienten, krak-, slob-, wilde- en kuifeenden

Een enorme wilg is ooit in tweeën gescheurd en de helft staat nog overeind

Veel kuifeenden dicht bij de oever

Ze dobberden in het warme zonnetje

Een bemoste stob van een wilg

Katjes maken de voorjaarssfeer compleet

Prachtige schimmels op een boomstam

Deze paddenstoel leek wel een biefstuk

Pas op de terugweg zag ik ze: grutto’s! Het voelde of ik de hoofdprijs had gewonnen… Met een paar kieviten er tussen

Heel druk, bijna gestresst, waren ze in de weer met voedsel zoeken in de laatste zonnestralen

En zo kwam een einde aan deze onvergetelijke dag. Zoveel natuurschoon zo dicht bij huis!

Iedere keer als Jolande naar Rotterdam is geweest blijkt er minder over te zijn van wat zo lang een markant station was, maar nooit en monument heeft mogen worden: het oude Rotterdam CS. Zie hier de treurige status zoals ze die vandaag vastlegde:

Het prille zonnetje deed de winter een beetje aanvoelen als een lentedag en daarom trok ik weer eens met wandelschoenen en de camera langs de Breevaart richting Reeuwijkse plassen. Dat is een prachtige route, waar altijd wel wat te zien is:

Uitzicht op de Breevaart vanaf de brug bij de Graaf Florisweg.

Kokmeeuw in de Breevaart

Merel, die luidruchtig naar voedsel zocht

De bijzondere driewegsluis van het Reeuwijks verlaat

Bij station Rijswijk heeft een restje vuurwerkrommel de schoonmaak-voornemens en harde oostenwind overleefd. Een beetje verpieterd staat en ligt het erbij:

Vuurwerk blijft altijd tot de verbeelding spreken. Weliswaar heb ik al tijden niets meer aangestoken, ik raak wel geprikkeld om er iets mee te doen. Fotograferen bijvoorbeeld. Dat had ik al eens eerder gedaan en wilde weer een poging wagen. Van tevoren heb ik even gespiekt voor wat goede tips. Ik maakte onderstaande foto’s met de Pentax op statief, SMC-M 28 2.8 manual focus lensje erop, de zelfgemaakte draadontspanner aangesloten en de camera op “B” gezet: dan bepaal je zelf de momenten van openen en sluiten van de belichting. En dan nu de oogst:

Vuurwerk boven en bij de huizen in Gouda: 2008 is zeer zeker begonnen!

Om twee voor twaalf in de oudejaarsnacht vroeg Jolande: “heb jij al goede voornemens?”
Nee dus, maar nog geen minuut later wel: “ik wil meer luchtigheid!”
Zo, dat was eruit. En nee, ik was nuchter. Het is gewoon een leuk thema, net zoals de Verenigde Naties ieder jaar iets (meestal minder luchtigs) hebben. Ik kan hier alle kanten mee op: wat makkelijker omgaan met van alles. Dat zeker. Maar ook genieten van dit soort luchtigheid:

Toen de dooi onverwacht hard intrad spoedde ik me met de camera naar het Reeuwijkse hout. Ook wegdooiend was de witte natuur fantastisch:

Ik heb nog nooit zoveel vogels op de plas gezien, dankzij de dichtgevroren kleinere watertjes.

December 2007 bracht geen echte sneeuw. Maar toch werd de wereld een beetje wit, dankzij wat het KNMI uitsneeuwende mist noemde. Iedere nacht groeiden de ijskristalletjes een stukje verder aan, tot de dooi er onverbiddelijk en snel een eind aan maakte.
Maar gelukkig was ik nog op tijd om met de macrolens de achtertuin in te gaan. Zie hier de resultaten:

Dit zijn de ijsnaaldjes van amper een centimeter lengte – klik voor een maximum vergroting

Op haar maiden voyage deed het splinternieuwe luxe cruiseship Queen Victoria de Rotterdamse haven aan. ’s Avonds hebben collega David en ik genoten van de enorme verlichte boot en omgeving. David’s foto’s staan hier en de mijne hieronder:

Ze is zo groot, dat ik haar eerst voor een verlicht flatgebouw aanzag…

Hier zijn we een stukje de Erasmusbrug opgelopen

Door de brandende verlichting (de felle lampen gingen later uit) lijkt het schip weer anders dan overdag

Steeds dichterbij lopend over de brug neemt ze steeds meer van de horizon in beslag

Op de Wilhelminakade stond een hek, liggend op de grond kreeg ik toch deze prent

Overzicht van beide Maasoevers, de brug en Queen Victoria, gezien vanaf het Charloise Hoofd

Twee blusboten strooiden enorme water- en lichtstralen in het rond

Zo is het schip net een varend flatgebouw

En dan komt het moment van afscheid als ze achteruit (met tegenzin?) de haven verlaat…