023Eerste clownerie spulletjes

posted by Aar on december 19th, 2004

Op zaterdag 18 december hebben Jolande en ik onze eerste spulletjes voor de clownerie gekocht. Het was zo’n heerlijke dag, waarop we niet zo heel veel “verplichte” dingen te doen hadden en alle tijd voor de leuke, creatieve dingen konden nemen.
We begonnen het winkelen op de Lange Groenendaal, waar we in een speciaal winkeltje met allerlei leuke dingen de speeldoosjes vonden die we zochten: heel klein met een hendeltje om aan te draaien. Als je het doosje ergens op zet dat als klankkast dient, dan klinkt het verrassend helder en mooi.

Daarna doorgelopen langs de Hoge Gouwe naar een filiaal van de kringloopwinkel op zoek naar… geinige, bruikbare dingen. En die vonden we in de vorm van grappige knuffels en zelfs een dolfijnen-handpop. Aan de Kattensingel stonden nog meer oude spullen. In een mand met 2e-hands knuffels woonden zelfs 2 HP-tuxen! Was Linux al zo ingeburgerd dat de knuffels aan een 2e leven toe
waren??? Of zo onbekend en onbemind…

En daar, in een groot rek met allemaal koffers en tassen stond ‘ie dan: de echte, ware clownskoffer. Of niet? Sommige dingen zijn heel bijzonder, maar misschien toch niet helemaal perfect… of gewoon wat aan de grote kant.
Maar ja, het was wel een bijzonder ding: een wat exotisch motiefje en geel leer op de hoeken. Langzaam groeide er iets tussen de koffer en mij: ik moest wel even over een weerstand heen: zo’n koffer is lastig op te bergen en ik weet allang niet meer hoe vaak ik Jolande’s koffer verplaatst heb…

Ik haalde het bonte ding uit het rek en het neerzetten op de tegels gaf al een beetje het gevoel niet zomaar iets in handen te hebben: het voelde apart en ik wist dat ik er iets mee zou kunnen. Ik kocht ‘m!

Een boel andere spulletjes pasten natuurlijk in dat grote ding en zo liep ik ermee over straat. Jolande vroeg of ik de koffer eerst naar huis wilde brengen, maar nee: het bakbeest moest mee de drukke stad in voor boodschappen en een lekkere lunch.
Nou, het werd heel leuk: de act met de koffer begon te groeien. In een winkel waar Jolande een prachtige, echte Jola-jas kocht deed ik de truc al en mensen vonden het leuk. Op de markt kreeg ik veel meer aanspraak dan normaal met een boodschappentasje! Jolande hield af en toe haar hart vast of ik niet te idioot zou gaan doen – vooral toen ik een winkel met heel breekbare dingen binnenstapte en toen ik bij de ijzerwinkel zei dat de net gekochte tochtstrip van 2 meter lang in de koffer moest…
Ik vertelde dat de koffer uit 101 nacht kwam. “1001 bedoel je zeker”, zeiden mensen dan. “Nee, 101; je moet ergens beginnen!”

Thuisgekomen deed ik het mysterieuze ding open en zette de gekochte knuffels er in. Prachtig. Het duurde niet lang of er lag nog een knuffel bij: eentje met een echt bewegende staart… Het was Maks, die zijn poezenvelletje tussen de olifanten, dolfijnen en papegaaien vleide!